________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પઇસા કર્ટીલા ખણ આવા અંઇ ઈ સાચી કરેને હરિબાઈ પાકિટના પછી કાઠીકે હઈ ડિનાં. કન્સારી રસિદ ડિને. કાટી હલ્યો છે અને પંજ જ મિલિંટે મેં રવજીભા આયા.
હિરબાઈકે તે રવજીભા વટે કન્ટ્રાટી અને પઇસા સુપ્રત કયાં તેજી ગાલ કેણી હુઈ, પણ મગજમે તે રસુલજી ગાલ હલંધી હઈ. રવજીભાકે ઇની પેલે જ સવાલ કયાં : “રસલજે કરે છે? રસુલ અને કુરે કિટાય વે? અને જે સમાન અઈ કિગાય ડિનાં ?'
કંધ કઢીને હલધે પે સે કંધ ઝુરી !'
“અકે ઈ ન કેણુ . ગરિભજી પુઠત પગ ડિજે, પણ ગરિભજે પતત કડે પગ ન ડિજે. ઘડપણમેં અકે હી કરી સુઝી? પાંજે છે કોણ વિઠી આય. ઇનલા આઈ કુરે ક્યાં ? અને જુકો કાંઇ છે તે જ જ હથ કપી વિધાં?
“તે કે પણ ઈ છોકરો વલે લગેતે ?”
“ઈનસે અકે ઇતરી નફરત કુલ આય! રાંક છોકો આય. પિંઢ પૂરતે કમ યતે. પરોપકારી પણ આય. હિતે ખૂબ મધધ કરતા. ઇનજો જ ઉધે વારે કરે ને વેર વાય ? મુકે ધા લગેતે !”
ધા? કુરે છે ? ઈ કુરે કરિ છે?
ઈ મ ચો. મેણો . ઇન ચેં વે. ધિલ છે તે તકે જાન પણ ડિસે અને ધુસણ હું તે મ ફાધેિસે '
મથે ફાડિ ધે? પેપબાઇજો રાજ આય? ઇનકે ત પોલિસવાર છલી વ્યા અંધ.
પણ રવજીભાજી ગાલ અધુરી જ રઈ અને પુઠિયાંનું અવાજ સુણેલા મિઃ કાકા.” સ્વજીભા પુઠ વારને ન્યાય તે સામે સુલ ઉભા છે. રસુલ રેં: “કાકા! મું કે આજે ખરાબ થિયે એ ધાર્યો પણ ન વે અને આઈ મુંજો વંગ ન ક ગુને, ખૂબ નુકસાન કયાં !'
‘તું કીં છુટીને આ, પુતર ” હિરબાઈ ખુસીસે પુછણ લગા,
જિછમાં! આંઉ તો ઘર વગર અંઇયાં બારનું ફુટપાથવારે અઈયાં, પલિકે ફુટપાથવિરેસે વેર નય. ઇનકે ફુટપાથ વગર હલે તીં નાંય, ઇનીકે ફુટપાથવારે ધ્યાન રખણુ ખપેતા આઈ ઘરવારી અપે. ફુટપાથવા જે સાભ અને ધ્યાનમેં નંઈ અચૅ, પણ, કાકા ! આંઈ મુજે ખૂબ ખૂબ નુકસાન કયાં અયાં!'
કુર ?'
મુજે સરસામાન તે પાછો મિલી છે, પણ પઇસા વ્યાસે વ્યા, ધંધે કરેલા પંજસે રૂપિયા મંગી આ હુસે ઈ જ પઇસે જે સજે પાકિ, મુંજે ઉપડી છે.”
હિર ભાઈ રવજીભા કે ન્યાર્થી ને તિન જ ટાણે રવજીભાકે કલ્પના સુઝઈ. ઇના પઇસા પાછા ડઇ કરેને ઉપકાર જે ભાસે ઇનકે વરી હિત વિઠેલા ના એધાણી. રવજીભાં ઈમાનધાર ને મેક ઇનસાન વા, વટવારા વા. ફોગટજા પઇસા પાકે ન ખપે, એ કે વિચારજા પાક ઇનસાન વા. છતરે જ ઇનીં : “તાજા પસાઇ ખણી વિન્ય. જે પઇસેજો પાકિટ ઘરમે જ છો .' અને તિન ટાણે હિરબાઈજે મેં છણી . કારણ ? જુલમેં પાકિટજા પંજસો રૂપિયા કન્ટ્રાટકે ડિનાં વા તેજો હિરબાઈક અફસોસ . ઇની પુછથી: “પાકિટ રસલજો વોર
! કે, ભલા ?' રસૂલ હિરાબા અને રવજીભાકે ન્યારિ . કીક ભુલ કંઈ આવે અને સાથે પકે જ ધિંધો ન આસાર દેખાતા હેસિયાર છોકરે તે જાણી લે છે. પથિક-દીપત્સવો]. ૧૯૮૯ -નવે.
For Private and Personal Use Only
