Pathik 1989 Vol 29 Ank 01 02

Author(s): K K Shastri and Other
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust

Page 36

પટતે વિઠા ને રલકે માઠ કરાયજી કેસિસ કર્યો, મમતાસે મનાયાં.
ડુંગારે સુણેને રવજીભાજી અખ ખુલી વઈ. બારા અચીને ન્યાય ન રસૂલ અને હિરબાઈ વટે વિઠા અંઇ.
રવજીભા દોરા ધાન બે તી ધે ચણ લગે : બુધા હાફિજ, કાકા ! આંઉ વિન્યાત હાણે અકે હેરાન નઈ કરિયાં!'
તું કિત ને, રસૂલ ?'
“જિજીમાં! મુંજી ફિકર મ કા ઘરનું બાર ત સ ધૂનિયાં ખાલી પડ આય. ઘરમે રેવારેકે જગે સોટી પે તી
રસલ ! તું નારાજ થઈને વિજેતે ?” પુતર પંકજ ચે.
“ના, ભા! આંઉ નારાજ કંસે થિયા? નારાજી ટારેલાય વિન્યા. આં કે ખબર નાંય, અસાંજે પણ ઘર , બંગલો , વે ત મેટ વઈયું. લાટ જલાલી હુઇ. માં-પે હૃવા, કા-ભેણ વા, દુનિયાંમેં અજ હેક અંઇયાં, હવે કેય પણ નાંય. ન ત ઉ ઘર આય, ન ઘવારા ય; ન માં, ન ૫, ન ભા-ભેણ! મુંજો કુરો ન જે પુનિયામે? પણ અજ કી ચે નય. હી ધરતી આય ને મથે આસમાન આય. ઈતર બસ આય. હલી હલી થકી બેસે ધરતી જે મેં મથે રખી કરેને પહેલાં મિલંધે. આકાજે છતર આય.’
“ઘર છડે દુખ જણાતો. મેં થકી જો ઘર ખી ન થિયે, બસ ઈ જ યાયિતિ. અg વેધસ ને મિકે સુખી થઈ ધા. ક પરેશાન ચિંતા...'
જિગીમે ઘર ભનાય સગ ધોસ ક ન હૈ જગવાન જાણે. મેં થી કોય ઘર અશાંત થિયે સે મુકે મંજૂર નાંય...”
વેપાર કરેલા દુનિયાં પઈ આય, પણ હિત તે પર ભેર સહારો મિલ ધે, માં-પે યાર મિલ પે સે મેં ધાર્યો છે...”
પણ તે હથજો મેલ આય. આઈ પઈએ ચિંધા મ કજા. હિન ઘરમેં આંઉ બિભત જમે અંઈયાં. મું જુકે કીં કે આય સે હિન ઘરજ ખુશીવાય કો આય...'
રસૂલજી ગાલ ૨૦ણી પિલાં તો રવજીભાં કી બોલ્યા ન ધારી ધારીને અનકે નેરેલા લગા રસુલ પણ રવજીભા સામે ન્યારી ર્યો.
રવજીભા કુરે કરિયેતા અનછ આતુરતા મિણીજે મે મથે ડિસીધી વા.
હરે હરે રવભા યા : “બેટા રસૂલ! તું યે આય એકો તે દાવ ન કરે સગે. માંધામેં મુંજી હિતરી ચાવત તો સગો પુતર પણ નાંય રખે, તોછ ચાંવતસે જ માંધાઇન ઉભો થયો અંઈયાં.. પિય હિરબાઈ કેરા નેરી ખિલીને વ્યાં : “હાણે તાકે કિતે ૫ વિ નામ જા તું અસાં ભેરે જ ને.” ઈસરો ચંઇ કરેને સૂતજી તારી મથાનું પાટિએ ખણીને રસૂલજી ધુકાનતે મંદવાં.
હિરબાઈ અખિયું ફાડીને રવઈ કુરા ન્યારી ર્યા. રસૂલ હિ ભરાઈ આ. ઈ રવજીભાજે પગૅમેં નમી એ તી રવજીભે રસૂલ કે કિયેસે લગા. હિરબાઈજી અખમેં ખુશી જ અસુડા .
હિકડી પલ-બે સ હિકડ઼ી પલમે સજે. વાતાવરણ ખુશખુશાલ થઇ વ્યો. ઠે. ચા૫મને વાડી, જાજુક, એવતમાલ-૪૪પ૦૦૧
૧૯૮૯ ઓકટે.-નવે. [ પશ્ચિમ-દસિવાંક