Paryushanasthahnika Vyakhyan

Author(s): Manivijay
Publisher: Hirachand Hargovan Kapadia

Page 28

पर्युषणा
ष्टान्हिका
व्याख्यान
॥२४॥
समग्र गोळीयो कुब्जा दासीन आपी दीक्षा लीधी. त्यारबाद कुब्जा दासीए एक गुटिकानुं भक्षण करवाथी अत्यंत
भाषान्तरम् सुरूपा थइ. तेथी लोकोने विषे सुवर्णगुलिका आ प्रकारना नामथी प्रसिद्धि पामी. एकदा सुवर्णगुलिकाए विचार कर्यों के स्वामि विनानुं रूप सर्वथा नका, छे. एवी चितवना करी एक गोळीनुं भक्षण कयु अने चौद मुकुट- 10 बद्ध राजाए जेनी सेवा करेली छे एवा चंडप्रद्योतन राजानी स्वामिपणानी वांच्छा करी. आवी रीते यांच्छा करवाथी गोळीना अधिष्ठायक देवताए चंडप्रद्योतनने कहेवाथी चंडप्रद्योतने उदायन राजा उपर दूत मोकल्यो अने सुवर्णगुलिकानी मागणी करी; तेथी उदायन राजाए क्रोध करी तिरस्कार करी दूतने काही मूक्यो. त्यारबाद सुवर्णगुलिकाए तेडाववाथी अनिलवेग हस्ति उपर बेसी चंडप्रद्योतन त्यां आव्यो अने सुवर्णगुलिकाने कडं के तुं चाल. त्यारे तेणे कड्यु के प्रतिमा विना हुं आवीश नहि, माटे आ प्रतिमानी सदृश बीजी प्रतिमा करावी स्थापना करो के ते प्रतिमाजीने लइने जइए. त्यारबाद चंडप्रद्योतन अवंतिने विषे गयो अने ते प्रतिमाना सदृश बीजी प्रतिमा करावी, कपिलकेवली ब्रह्मर्षि पासे प्रतिष्ठा करावी, हस्तिना उपर आरूढ थइ वीतभयपत्तन प्रत्ये | आवी बोजी प्रतिमा स्थापन करी मुख्य प्रतिमा तथा दासीने लइ रात्रिने विषे गुप्तपणे गयो. हवे ते बन्ने जणा विषयासक्त थवाथी ते प्रतिमाजी पूजवा माटे विदिशापूरीनगरीने विषे भायल स्वामी वणिकने अर्पण करी. अन्यदा कंबल शंबल नामना नागकुमार देवता ते प्रतिमा पूजवाने माटे आव्या, अने ते प्रतिमाजीने पाताळने विषे लइ
॥ २४ ॥ जवानी इच्छा करी. ते समये भायल प्रतिमाजीनी पूजा करतो हतो. उतावळथी जेणे अर्ध पूजा करी छे एवा भायलने शंबल कंबल इदना मार्गथी पाताळमां लइ गया. त्यां जिनेश्वर महाराजनी भक्तिथी प्रसन्न थएला