Paryushanasthahnika Vyakhyan

Author(s): Manivijay
Publisher: Hirachand Hargovan Kapadia

Page 62

भाषान्तरम्
पर्युषणाष्टाह्निका व्याख्यान
10
आप्यां हता; परंतु स्त्री तो मरण पामी. हवे हुँ शुं करीश ? बादशाहने शुं उत्तर आपीश ? एम विचार करी शोकने विषे मग्न थएलो जेवो बादशाह पासे जाय छे, तेवामां मार्गने विषे श्री शांतिचंद्रजी उपाध्यायजी मळ्या. तेमणे भंडारीने चिंतातुं कारण पूछयु, तेथी भंडारीए अत्यंत नम्र थइ जे स्वरूप हतु ते का. ते सांभळी उपाध्यायजीने दया आवी. तेथी भंडारीने कयु के-तुं पाछो घरे जा, अने जे स्थळे मोती आपेला हता, ते जइने याचना करजे. एवा वाक्यने श्रवण करी भंडारी घरे गयो, तथा पूर्वना पेठे पोतानी स्त्रीने स्नान करती तत्पर थएली देखी मोती माग्यां; तेथी ते स्त्रीए पण वस्त्रना छेडाथो छोडोने बन्ने मोतो आप्या. त्यारवाद ते लइने भंडारी पण महा आश्चर्यवडे चकीत थइ बादशाहने मोती आपी चामर वींजवा लाग्यो; परंतु आश्चर्यने विषे मग्न थइ जवाथी वारंवार विचार करवाथी चलायमान चित्तवाळो थइ निश्चलता पामी स्तब्धपणुं पामवा लाग्यो. त्यारबाद बादशाहे तेने पूछयु के-आजे तुं शुं वितर्क करे छे ? भूत जेवो केम देखाय छे ? तेथी कहेवा लाग्यो के, स्वामिन् ! एक महा आश्चर्य उत्पन्न थ{ छे, तेथी ज महारी आ प्रकारनी स्थिति थइ जाय छे. बादशाहे आग्रहथी पूछवाथो सर्व वृत्तांत भंडारीए कडं, ते श्रवण करी बादशाह बोल्यो के-आने विषे शुं आश्चर्य छ ? श्री शांतिचंद्र उपाध्यायजी तो बीजा खुदा सदृश छे. हवे प्रभाते कवेरी मध्ये बादशाहने धर्मश्रवण कराववा माटे श्री शांतिचंद्र उपाध्याय सभाने विषे आवी सुवर्ण बाजोठ उपर ज्यारे बेठा, ते अवसरे अंतःपुरथकी नीकळी अकबर बादशाह गुरुमहाराजने नमस्कार करी बेठो. त्यारबाद विनति करी कहेवा लाग्यो के,-हे पूज्य ! कांड पण आश्चर्य मने देखाडो. त्यारे गुरुमहाराजे कडं: काले गुलाब पुष्पनी वाढीने विषे आगीने रहे. त्यां हुं आश्चर्य देखाहीश. त्यारबाद बादशाह प्रभातकाळने विषे त्यां
SSC