Paryushanasthahnika Vyakhyan

Author(s): Manivijay
Publisher: Hirachand Hargovan Kapadia

Page 69

पर्युषणा - टाह्निका
व्याख्यान
॥ ६५ ॥
SEEEEEEESO
पुनरपि महाभारते उक्तम्
66
यो ददाति सहस्राणि गवामश्वशतानि च । अभयं सर्वसत्त्वेभ्यस्तद्दानमतिरिच्यते ॥ १ ॥ "
भावार्थ:- कोइ माणस हजारो गायो अने सेंकडो घोडाओना दानने करे, अने बीजी बाजु सर्व प्राणीओने अभयदान आपे तो गायो तथा घोडाओना दान करतां अभयदान विशेष फळपद थाय छे. वळी पण कां छे केः“ कपिलानां सहस्राणि, यो द्विजेभ्यः प्रयच्छति ।
एकतः जीवितं दद्यात्, न च तुल्यं युधिष्ठिर ! ॥२॥”
भावार्थ:- हे युधिष्ठिर ! एक माणस ब्राह्मणोने हजार गायोनुं दान आपे अने एक जीवने अभयदान आपे, तो पण ते बन्ने तुल्य थाय नहि, अर्थात् गायोना दानथकी पण जे अभयदान ते विशिष्ठ लाभदायक छे. " हेमधेनुधरादीनां दातारः सुलभा भुवि । दुर्लभो पुरुषो लोके, यः प्राणिष्वभयप्रदः ॥३॥ "
भावार्थ:- सुवर्ण, गाय, भूमि वगेरेना दान करनारा दुनियाने विषे घणा ज सुलभ होय छे; परंतु प्राणीओने अभयदान आपनार पुरुष तो आ लोकने विषे दुर्लभ ज देखवामां आवे छे. अर्थात् मणि, माणेक, हीरा, सुवर्ण, रजत, वस्त्र, पात्र, गाय, घोडा, पृथ्वी वगेरेना दान आपनारा आ दुनियामां घणा ज देखवामां आवे छे; परंतु जीवोने अभयदान आपनार तो कोई महात्मा विरला ज नजरे पडी शके छे.
भाषान्तरम्
॥ ६५ ॥