Paryushanasthahnika Vyakhyan

Author(s): Manivijay
Publisher: Hirachand Hargovan Kapadia

Page 31

पर्युषणा - ष्टान्हिका व्याख्यान
॥ २७ ॥
HOCKEDEODESTOCKEDEIO
बंधन करी राखवाथी महारुं संवत्सरी प्रतिक्रमण शुद्ध थवानुं नथी; तेथी चंडप्रयोतनने बंधनमुक्त करी, खमावीने कपाळने विषे लखेला वर्ण ढांकवा माटे पोतानो मुकुटपट्ट आपी, मालवो देश अर्पण करी, चंडप्रयोतनने विदाय कर्यो. उदयनराजाने आराधकपणुं प्राप्त थयुं कारण के तेने उपशांतपणुं प्राप्त थयुं हतुं; परंतु चंडप्रद्योतनने उपशांतपणुं प्राप्त नहि थवाथी तेने आराधकपणुं थयुं नहि. कोइक ठेकाणे बनेने आराधकपणुं होय छे ते कहे छे
यतः
“ अन्यदा श्रीमहावीरः, कौशांब्यां समवासरन् । वंदितुं तत्र चंद्रार्को, स्वविमानं समीयतुः ॥ १ ॥ तथापि चंदना ज्ञात्वा, दक्षास्तसमयं ततः, निर्गतागान्निजस्थाने, तत्रैवास्थात् मृगावती ॥२॥ " भावार्थः — अन्यदा प्रस्तावे श्रीमान् महावीरमहाराजा कौशांबीनगरीने विषे आवीने समवसर्या, अने ते समये भगवानने वंदन करवा माटे सूर्य अने चंद्रमा पोताना मूळ विमाने आव्या. ते समये दक्षा एवी चंदना प्रवर्त्तनी संध्यानो समय जाणी उपाश्रये आवी, प्रतिक्रमणादिकनी क्रिया करी शयन कर्यु, अने मृगावती साध्वी प्रभुनी वाणी सांभळाने विषे तत्पर होवाथी त्यां रही; कारण के सूर्य-चंद्रमा मूल विमाने आववाथी प्रकाशने लहने थल रात्रिने पण जाणी नहि.
- एकदा प्रस्तावे श्रीमन् महावीरप्रभु ग्रामानुग्राम विहार करता कौशांबीनगरीने विषे आवीने समवसर्या वे समने त्रीजी पोरिसीने विषे भगवाननी वाणी श्रवण करवा निमित्ते सूर्य अने चंद्रमा पोताना मूल विमाने आव्या,
भाषान्तरम्
॥ २७ ॥