________________
पर्युषणा -
ष्टान्हिका व्याख्यान |
॥ ३३ ॥
200EEET0000EOOREET
सुधी तपे तोपण सर्व तेनो तप तथा कायकष्टादिक करेल क्रिया निष्फल थाय छे. ते माटे प्रथम शल्यने दूर करी पवित्र मने प्रायश्चित्त लड्ने तप करवो के जेथी आत्मानी शुद्धि थाय. तपना प्रभावथी प्राणीओ स्वर्ग अने अपवर्ग पदने ( स्वर्ग - मोक्ष) ने पामे छे; माटे उत्तम जीवोए तप करवो.
हवे तप करतां स्नेहना वशथकी जो कोई निषेध करे तोपण तपने छोडी देवानी बुद्धि धारण करवी नहि. श्रीमान् भरत महाराजाना पुत्र सूर्ययशाराजानी पेठे. तेनी कथा आ प्रमाणे:
अयोध्यानगरीने विषे सूर्ययशा नामनो राजा राज्य करतो हतो. ते त्रण खंडनी भूमिनो स्वामी हतो, तथा नीतिनो प्रतिपालक तथा अखंड शासनवाळो हतो. तेमणे वैरी - शत्रुओने पोताना स्वायत्त करेला हता, तथा इंद्रमहाराजे अर्पण करेल मुकुटने मस्तकने विषे धारण करवाथी ते मुकुटना माहात्म्यथकी सूर्ययशा देवताओने पण सेवा करवा लायक थयो. ते राजाने राधावेध साधवाना निमित्तथकी प्राप्त थयेली कनक नामना विद्याधरनी पुत्री जयश्री नामनी पट्टराणी हती. ते अने बीजी पण राजाने घणी ज राणीओ हती. ते राजा निरंतर चार पर्वी विशेषथी अष्टमी चतुर्दशीने दिवसे व्रत - प्रत्याख्यान पौषधादिक क्रियानुं तप सहित आराधन करतो हतो. पोताना जीवितव्यest पण पर्वनो आदरसत्कार तेमना चित्तने विषे अत्यंत वल्लभ हतो, ते कारण माटे राजा स्वजीवितव्यथकी पण पर्वनुं रक्षण विशिष्ट प्रकारे करतो हतो. एकदा प्रस्तावे सौधर्मदेवलोकना स्वामी सौधर्म इंद्र पोतानी सुधर्मा नामनी समाने विषे बेठो थको नाटारंभादिकने देखतो हतो. ते अवसरे इंद्रमहाराजनुं तृतीय अवधिलोचन भारतभूमिने
भाषान्तरम्
11 33 11
