Paryushanasthahnika Vyakhyan

Author(s): Manivijay
Publisher: Hirachand Hargovan Kapadia

Page 39

पयुषणा
ष्टाह्निका
व्याख्यान
॥३५॥
प्रकारनी प्रतिज्ञाने करी रंभा सहित उर्वशी हस्तकमळने विषे वोणाने धारण करी स्वर्गलोकनी भूमि उपर उतरी, अने अयोध्यानगरीना निकट उद्यानने विषे हर्षने उत्पन्न करनारा श्रीमान् ऋषभदेवस्वामीना चैत्यने विषे अत्यंत
भाषान्तरम् अद्भूत रूपने धारण करवा लागी. तेना गानतानरसमां मोहित थएला पक्षोओ तथा मृगलांओ तथा सो वगेरे चित्रमा चित्रेला होयनो शुं ? पापागथी घडेला होयनी शुं ? एवा निश्चल नेत्रो करीने रहेला छे. ए समये | सूर्ययशाराजा अश्वने वहन करी पाछा वळता मार्गने विषे ते बन्नेना मधुर गीतगानतान ध्वनिने श्रवण कर्यो. ते समये घोढाओ, हस्तिो अने पायदलो त्यांथकी आगळ एक पगलुं मात्र पण भरवा समर्थ थयां नहि. आवा प्रकारना स्वरूपने देखी राजाए मंत्रीने आदर सहित कह्य के-हे मंत्रिन् ! संसारने विषे सुखने आपनार नादना सिवाय बीजो एक पण देखी शकवामां आवतो नथी, जे नादना वशवर्तीपणाथी पशुओ पण मोह पामी गया छे. किंबहुना. नादथी देव, दानव, राजा अने स्त्रियादिक सर्वे पाये करी वशवर्ती थाय छे. ते माटे आपणे पण ऋषभदेवस्वामीने नमस्कार करवा माटे चैत्यने विषे जइए अने त्यां जइ गीतगानना तानमाननु आपणे आस्वादन करीए. ए प्रकारे मंत्रीने कही ते गीतगानमां मोहित थएलो राजा मंत्री सहित जिनेश्वर महाराजना मंदिरने विषे गयो. त्यां हस्तने विषे वीणा धारण करी गीतगानने करनारी साक्षात् कामदेवनी भार्या होयने शुं? एवी दिव्य सौंदर्य संयुक्त महास्वरूपवान बे कन्याओने स्नेहथी देखी. ते बन्ने कन्याओए चक्षुथकी मूकेला कामवाण कटाक्षथी हृदयने विषे विधाएलो राजा चिंतवना करवा लाग्यो. अहो ! आ बन्नेनुं अतिशय अद्भूत रूप कोइक पुन्यशाली जीवना भोगमा लागशे. त्यारवाद राजा वारंवार ते बन्नेने विषे दृष्टिने फेंकतो श्रीमान् युगादि ItHI || ३५॥