________________
( २९४ )
भ्रांतं देशमनेकदुर्गविषमं प्राप्तं न किंचित्फलं त्यक्त्वा जातिकुलाभिमानमुचितं सेवा कृता निष्फला । भुक्तं मानविवर्जितं परगृहेष्वाशंकया काकवत्तृष्णे जृंभसि पापकर्मनिरते नाद्यापि संतुष्यसि ।। २६ ।।
भावार्थ – अनेक किल्लाओथी विषम एवा देशमां भ्रमण कर्युं छतां कंई फळ प्राप्त न थयुं, पोतानी जाति अने कुलाभिमान तजी दईने सेवा करी - ते पण निष्फळ निवडी, पारका घरे कागडानी जेम मानरहित थईने आशंकाथी भोजन कर्यु, छतां पण पापकर्ममां आसक्त एवी हे तृष्णा ! तुं अद्यापि संतुष्ट न थई. २६
भाग्यवंतं प्रसूयेथा मा शूरं मा च पंडितम् । शूराश्च कृतविद्याश्च वने सीदंति पांडवाः ॥२७॥
भावार्थ - हे जननी ! तुं कोई भाग्यवंतने जन्म आपजे, परंतु शूरवीर के पंडितने जन्म आपीश नहि. जुओ, शूरवीर अने विद्वान पांडवो वनमां सीदाय छे. २७