________________
( ३०२) मा जीवतु परावज्ञो दुःखदग्धस्तु यो जनः। तस्याजननी चैवास्तु जननी क्लेशकारिणी॥१५॥
भावार्थ-परनी अवज्ञा करनार पुरुष, आ जगतमां न जीवो. जे दुःखदग्ध माणस छे, तेने जन्म आपनार जननीने पण केश न थाओ, अर्थात् ते जननी (माता) तेवा पुरुषने जन्म पण न आपो. १५ मौनान्मूकः प्रवचनपटुर्वातुलो जल्पको वा धृष्टः पार्चे वसति च तदा दूरतश्चाप्रगल्भः। क्षांत्या भीरुर्यदि न सहते प्रायशो नाभिजातः सेवाधर्मः परमगहनो योगिनामप्यगम्यः ॥१६॥
भावार्थ-अहो ! सेवाधर्म केटलो बधो गहन छ के जे योगीओने पण अगम्य छे. मौन धरतां तेने मुंगो कहेवामां आवशे, जो ते बोलवामां पोतानी चालाकी वापरे-तोःते वातुल अथवा बहु बोलको छएम कहेवामां आवशे, पासे आवीने बेसे, तो ते धृष्ट छे अने दूर जह बेसे तो तेने गाफिल कहेवामां आवशे,
