Mohonmulanvadsthanakam

Author(s): Jaysundarvijay, Mahabodhivjay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 56

वादस्थानम् ति, साफल्यं त्वस्य महादुःकालमहाभयादिदुर्लभद्रव्यादौ । तत्कालेऽपि न देवार्थपरिभोगो, यतोऽद्यापि तदानीं तस्याऽप्रतिष्ठितत्वात् देवत्वमेव नास्ति, अन्यथा श्राविकाणामपि वारक-सुकुमारिकाग्रहणं न कल्पते, देवार्थत्वात् । इति न तृतीयपञ्चमव्रतलोपः । ३-५ ।। _ यच्च तनु-वसनशुचिता-ऽलङ्कारकरणं ब्रह्मव्रतबाधाविधाय्युक्तं तन्न सगच्छते, यतः -
"आयरियगिलाणाणं मइला- मइला पुणोवि धोति । मा हु गुरूण अवन्ना इयरंमि अजीरणं जाण ॥"१ . . .
[ओघनियुक्ति गा० ३५१] - इत्यादिराद्धान्तप्रामाण्यादाचार्यदेहादिशुचिता भवतामप्यभीष्टा । किञ्च - यदि प्रासुकजलस्तिमितवस्त्रखण्डेन साधुजनप्रसिद्धयतनया मलापनयनं तन्न कञ्चन दोषमावहति, यते(तो) भगवत्यां प्रतिमाप्रतिनयतिमधिकृत्योक्तम्
“विसेसओ तत्थ ण्हाणुब्बट्टणाइ वज्जइ" - इत्यतो दक्षिणेन चक्षुषा पश्यति इत्युक्ते वामेन न पश्यतीत्याद्यर्थापत्तिवद्यतेर्मलापगमादिकरणं प्रतिमाकालादन्यत्र न दोषकारि । यदि च स्यात्तदा तत्कालभाविनां मलापनयनं कुर्वतो न कश्चिद्दोषः ।
अथ सूक्ष्मशुचितेयं साऽस्माकं संमता, महती तु -
१.
आयरियगिलाणाणं मइला मइला पुणोवि धोवंति । . मा हु गुरूण अवतो लोगंमि अजीरणं इयरे ॥ ३५१ ॥
सुगमा । नवरं 'अजीरणं इयरे'त्ति इतरेषां ग्लानानां चीवराणि प्रक्षालनीयानि, . यदि न प्रक्षाल्यन्ते ततोऽजीर्णं भवति ॥ ३५१ ॥
• श्रीद्रोणाचार्यकृतवृत्तौ ।