________________
म. स.
भा
शभा विषे | म्हारो कियो अपमान || उत्पन्न हुइ धरणी थकी । भरी महा अभिमान ॥ ३ ॥ ऐसी
T
दुष्ट कंन्य थकी । अपुत्र्या सुखी होय ॥ ऐसी विद्या पाठक थकी । मुर्खही खण्ड १ मन मोय ॥ ४ ॥ मान खन्डू हूं एहनो । जिम खन्ड्यो मुज इण । तो आंख्या खुलसी जरा । सोची बोले ततूक्षिण ॥ ५ ॥ ● ॥ ढाल ४ थी ॥ तावडा धीमोसो पडजरे ॥ यह ० ॥ कर्म गत लीजो जन भली हो कर्म०॥ होणहार सो होवे निश्चय । टले नहीं टाली आं ॥ अरे दुरात्म पुली तुजने । शरम न लगारी । विना काम थें बड २ करीने । पत खोइ थारी ॥ कर्म ॥ १ ॥ तुजने अवलोकत मुज मन में । प्रेम अति आयो || चिन्त्यो उपरणा एहवे स्थान । जन्म भर सहू सुख पायो ॥ कर्म ॥ २ ॥ पण थारा ए बचन सेल १ माला थी । मुज मन भेदायो || नशीब थारा फूटा बाइ । जाणी दुःख उपायो || कर्म ॥ ३ तो पण आवरी मुज कषायने । तुजने चेतावूं || मान महारो उपकार तो तुजने । राजा ने
परणावु ॥ कर्म ॥ ४ ॥ हूं छू समर्थ इच्छित करवा । शंका न लगारो || क्षिण में राय को रंक वणावुं । राय करूं कंगालो || कर्म ॥ ५ ॥ सत्य मान ए बचन हमारो । तज देष हटीलाइ || थारा हाथ थारा आत्मकी । दुशमन क्यों थाइ ॥ कर्म ॥ ६ ॥ कुंबरी कहे कृपा पिताजी । रीस नही कीजे || असत्य बात न मानू कदापि । इच्छा तस दीजे ॥ कर्म |
