________________
૨૪ઃ અમી ઝરણાં ?
જે દર્શને જૈનશાસનને પાયે છે, જેના શ્રાવિકા પણ આજ્ઞામાં છે તે સંધ છે અને પર જેનશાસન ટકેલું છે, જેની રક્ષામાં સારાએ મોટો સમુદાય પણ જે તે આજ્ઞા બહાર છે, માગની રક્ષા છે, જેના સંરક્ષણમાં જ સંઘની તે તે હાડકાને ઢગલે છે. હયાતી છે, તે સમ્યમ્ દર્શનના આઠે આચાર સત્ય માર્ગમાં સ્થિર રહીએ, અને અખંડમહજ ધ્યાનપૂર્વક જોવા, વિચારવા, મનન કરવા પણે પ્રભુનાગની ઉપાસના કરતા હોઈએ, છતાં તથા તદનુસાર યથાશક્તિ અમલ કરવા પ્રયત્ન સહેવું પણ પડે અને મૂખઓમાં કિંમત પણ કરવું જોઈએ.
ઘટે, તેથી જરા પણ મૂંઝાવાનું નથી કે ખિન્ન જેના આધારે તરવું છે, જેના વિના થવાનું કારણ નથી. એ તે સજનતાની તથા આખી સ્ટીમર ડૂબી જાય તેવું છે, તેના નાશ સાધુતાઈની અને માર્ગાનુયારિતાની સુંદરમાં સુંદર વખતે તેના પરના પ્રહાર વખતે પણ પોતાની કસોટી છે. શક્તિને સદુપગ ન કરતાં કેવળ દાંભિક શ્રી જિનેશ્વરદેવના શાસનમાં આગમની શાંતિ, દાંભિક ક્ષમા, દાંભિક સમતા અને દાંભિક આજ્ઞાને પ્રાધાન્ય છે, મતિ કલ્પનાને નહિ. રીતે કષાયના અભાવની વાત કરીએ તે પોતાના સંતાનને સંયમના માર્ગે જકહેવું જોઈએ કે આપણે હજી વસ્તુના સ્વરૂ- નાર વાલી જે, સંતાનને અથવા જગતને પને સમજ્યા નથી.
બીજે કઈ ઉપકારી નથી. આપણે કાંઈ શાસનને જીવાડનાર નથી, શ્રી જિનમતિ, જિનમંદિર, જિનાગમ, પણ જો આપણે આપણું શક્તિને સદુપયોગ
અને એ ત્રણના ઉપાસક સાધુ-સાધ્વી-શ્રાવકન કરીએ તે શાસનમાં જીવતાં છતાં આપણે
શ્રાવિકા એ સાત ભક્તિનાં ક્ષેત્રે છે, જ્યારે શાસનના ખૂની ગણાઈએ.
દીન અનાથ વગેરે અનુકંપ-દયાના પાત્ર છે. સામાને સંતોષ થાય કે રોષ થાય તેની
કૃપણેથી ધર્મભાવના નથી થતી. ઉડાઉપણું દરકાર રાખ્યા વિના હિતકારિણી ભાષા અવશ્ય- નહિ પણ ઉદારતા જોઈએ. ઉડાઉપણું એ શું મેવ કહેવી જોઈએ.
છે અને ઉદારતા સદ્ગુણ છે. ઉદારતા ઉડાઉશાસનની રક્ષા માટે મર્યાદા ન જ છુટવી પણામાં પરિણમવી ન જોઈએ. જોઈએ. શીલપાલનની સામગ્રી તે જીવતી
ધમી માણસ હજારેને ધર્મ સન્મુખ કરી રાખવી જ જોઈએ.
શકે છે. પચીસમા તીર્થકર સ્વરૂપ શ્રી સંઘની
નીતિમાન પાપભીરૂ અને જીતેન્દ્રિય આ આશાતના થઈ હોય તે તેની વારંવાર માફી
ત્રણ ગુણ માર્ગાનુસારીના પાંત્રીસ ગુણમાંથી માગવાની હોય.
ચૂંટેલા છે. આ ત્રણ ગુણની પુષ્ટિ માટે જે ધર્મ આજ્ઞા યુક્ત હોય તે સંઘ, આજ્ઞાથી સ્વીકારાય તે બધે ગેટાળ દૂર થઈ જાય. બહારને સંઘ તે સાપ જે ભયંકર. એને
પાપભીરૂ થાય એ અનીતિથી તે કપ, તે સહવાસ પણ ન થાય.
એ ઈન્દ્રને આધીન ન થાય. પાપનું ઘર તે એક સાધુ, એક સારવી, એક શ્રાવક, એક ઈન્દ્રિય છે.
