Kalyan 1956 09 Ank 07

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 9

સુતર કાંતનારીને કહ્યું કે, · ૨ રેટીયા ! આ સ્ત્રી તને ભમાવે છે, એમ ધારી તું । મા! આ સ્ત્રીએ માત્ર ભ્રકુટિ રૂપી ધનુષને ઉંચું કરીને પણ કોને કાને ભમાડતી નથી ? પછી લુહારની કેડને જોઇને મુજ એલ્યુ છતાં પણુ કદાચ કાપ્યા છતાં પણ રૂપી અગ્નિથી જેમ ઉડી જ
કે, વૃક્ષો અગ્નિથી મળ્યા નવપલ્લવિત થાય છે, અને કદાચ વધે છે, પરંતુ સ્રી બળેલા લાખા પુરૂષ રાખની ગયા છે.
કલ્યાણ' સપ્ટેમ્બર ૧૯૫૬ : ૪૫૩ :
કામાન્ય દશામાં સ્ત્રીને આધીન અનેલા રાજા મુજને સ્ત્રીએના વિલક્ષણ અનુભવથી કાંઈક ભાન આવ્યું અને પેાતાની માફ્ક ખીજા પશુ ભવાન્તરમાં દુર્ગતિમાં લઇ જનાર અને વર્તમાનમાં આપત્તિમાં નાંખનાર, માનહાનિ કરનાર સ્ત્રીઓના પરિચયથી સાવચેત મને એ માટે પેાતાના વાસ્તવિક અનુભવને રાજા મુજે આ રીતે શબ્દઢેડ આપ્યું.
શુ વાચક ! રાજા મુંજની આ અનુભવવાણીને નહિ યાદ રાખે ?
*
સાચી પ્રગતિ
જીવ આશ્રવથી જેટલા
અંગે ખેંચે, અને સંવરણાવમાં, જેટલા અંશે આવે, એટલી સાચી પ્રગતિ થઇ એમ સમજવાનુ છે. અનાદિકાળની મેહની પ્રબળ વાસનાના પ્રતાપે, રામજણ મળવા છતાં જીવ અવળી પ્રવૃત્તિમાં રાચી રહ્યો હોય છે, સસારના સુખને અધિક પડતા રાગ લેાભને પેદા કરે છે, લેશથી પરિગ્રહ વધારાય છે. પરિગ્રહ વધારવા માટે અને વધ્યા પછી આરભાદે પ્રવૃત્તિમાં જીય નિર્દયપણે પ્રવર્તે છે. માથી હિંસાઢિ પાપની પ્રવૃત્તિ એડકપણે કરે છે. આત્માની વાત, ધર્મસ્થાનામાં આવે એટલી ઘડી સાંભરે, પણ ટકતી નથી; ભવવાસનાના ઉત્કટ જોરથી જીવ સંસારમાં રડવડે છે. પરમાત્માના શાસનનું અવલંબન લઈ પોતાને ચાવવા પ્રયત્ન કરે તે જ મહાદૂર,
હાજર જવામી
જયારે વાલ્ટાયર ૧૭૨૭માં ઇંગ્લેન્ડના પ્રવાસે ગયા ત્યારે ત્યાં ફ્રેંચા વિષે ભારે રોષ પ્રવર્તતા હતા. રસ્તે જતાં એક વાર લેાકેાનાં ઉશ્કેરાયેલા ટેળાંએ એને ઘેરી લીધા પૂરા કરા આ ફ્ચને; લટકાડી ઢો અને ફ્રાંસીએ' ઢાળામાંથી એ રીતે
શાર ઉઠયા.
*
સમયસૂચકતા વાપરી એક એટલા પર ચડી જઇ એણે કહ્યું: અગ્રેજો, હું ફ્રેંચ છું. એ માટે મને મારી નાખવા માગે છે, પણ એક અંગ્રેજને જન્મ ન આપી ઇશ્વરે મને અગાઉથી જ પૂરતી સજા નથી કરી નખી
એની આ હાજર જવાખીથી કેળું ખુશખુશાલ થઇ ઉઠ્યું. ને એને સહીસલામત ઘેર પહોંચાડી આવ્યું.