________________
વીતરાગની સેવા કરતાં એની આજ્ઞા પાળવી એ માટી સેવા છે.
જિનમૂર્તિ, જિનમંદિર, જિનાગમ આ ત્રણને માને, સેવે, પૂજે તે સાધુ-સાધ્વી, શ્રાવક–શ્રાવિકા. આ ત્રણના પ્રચાર કરે તે સાધુ-સાધ્વી અને એ ત્રણના પ્રચારમાં સહાય કરે તે શ્રાવક-શ્રાવિકા.
મેાક્ષની ઇચ્છા એટલે સંસારની અનિચ્છા.અને સ'સારની ઈચ્છા એટલે મેક્ષની ઇચ્છાના અભાવ.
ગયા
કોઈપણ વસ્તુ એના સ્થાનમાં વિના, એનેા પરિચય કર્યા વિના એના ઉપર રસ જાગ્યા વિના સિધ્ધિ આપતી નથી,
સામાન્ય રીતે ય મદ્યમાંસ ઉચ્ચ ખાનદાન આત્મા માટે ઘણાકારક છે.
અર્થ-કામ એ સંસારરેગથી આત્માએ માટે વિહિત કરાયેલ ઔષધની ખાનાખરાબી કુપચ્ચે છે.
કરનાર
પીડાતા ધર્મરૂપી
ભય કર
સુધૈાષાના
‘ત્યાગ’ એ સુધૈાષા છે. એ અવાજ વિના જૈનત્વ કી પશુ ખીલવાનુ નથી. જો કોઇ આત્મા એ અવાજને ગુંગળાવી નાખવા માંગતા હોય તે। એ જૈન નથી, શાસનહિતૈષી નથી.
ત્યાગના અવાજ ચેામેર ફેલાય, ઘૂમતા થાય, એક એક આત્મા એમાં એતપ્રાત
બની
: કલ્યાણ : સપ્ટેમ્બર ૧૯૫૬: ૪૮૯ :
જાય, તેમાં જ જૈનશાસનની પ્રભાવના છે.
શક્તિસપન્ન આત્મા ભક્તિ કરવા જાય ત્યારે ભક્તિના સાધનની કિંમત કરે નહિ.
ખાટા ધ્યેયથી કરેલા સાચા સાધનના સ્વીકાર પણ આત્માની વિટંબના કરે છે.
મિથ્યા વિદ્યા કરતાં અવિદ્યા સારી, અવિધા જશે તે વિદ્યા આવશે પણ મિથ્યાવિદ્યાવાળાને ઠેકાણે લાવવા મુશ્કેલ.
વૈરાગ્યના પથે પડેલા, વૈરાગ્યના નામે ઓળખાતા સાધુ જો રાગના અખતરામાં લીન થઈ જાય તા તે ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવનાં શાસનમાં વિશ્વાસુ તરીકે રહી શકતા નથી.
જ્ઞાની અનેા કાં જ્ઞાનીની પૂઠે ચાલે. રોટલાના ભીખારી હોય તે સાધુ નથી. સાધુ ધ લાભ સિવાય બીજે આશીર્વાદ આપે નહિ.
માતાપિતા, દુનિયાના સ્નેહી–સંબંધી, એસના સંબંધ કરતાં સાધર્મના સંબંધ ઉંચા છે.
શ્રી જૈનશાસનમાં સમ્યક્ત્વ એ ધર્મરૂપી પ્રાસાદના પાચે છે.
સમ્યક્ત્વ એ મૂળગુણા અને ઉત્તરગુણાનુ નિધાન છે.
સમ્યક્ત્વ ન હોય તેા સઘળી ક્રિયાએ ધૂળ ઉપર લીંપણ સરખી છે.
*
જ્યોતીષની રૂએ કવિ શ્રી ખખરદ્વાર માને છે કે કવિઓને અને આંખને લેણાદેણી હોતી નથી. કવિશ્રીને જ્યેતિષમાં ઘણા રસ છે. એ બાબત ઘણા એમની સલાહ લે છે. એકવાર કાલક અને ન્યાતીન્દ્ર એમની સાથે સાહિત્ય અને જ્યાતિષ સમધી વાતામાં પાંચ કલાક ગાળ્યા પછી જ્યારે દાદર સ્ટેશન પર ટ્રેન ચૂકી ગયા, ત્યારે જ્યાતીન્દ્રથી રહેવાયું નહિ, ‘અલક મલકની બધી વાતા કરી પણ આપણુને ટ્રેન મળશે કે નહિ તે પૂછવાનું તે આપણે ભૂલી જ ગયા ? ’