________________
કલ્યાણ; ઓગસ્ટ-સભર ૧૯૫૨. ૨૯૭ પૂછયું, “હે સાધુ ! આપે આપની કિમતી રવા માટે આપતા નથી, આવાં કારણેથી મેં કામળ શા માટે નટને આપી દીધી ?” નિશ્ચય કર્યો હતો કે, લાગ મળે પિતાજીનું
સાધુએ જવાબમાં કહ્યું કે, “મહારાજ ખૂન કરીને રાજા બની જાઉં, આવા દુષ્ટ સાચું કહું છું, મેં ત્રીસ વર્ષથી સંસારને વિચારોમાં હું દરરોજ લાગ જેતે હતું, પણ ત્યાગ કર્યો છે, પણ કેણ જાણે શાથી આજ
આજે તે નટનું ગીત સાંભળીને મારામાં સ૬ - આપને વૈભવ જોઈ મારૂં મન ચલિત થયું, બુદ્ધિ જાગી અને વિચારમાં એકદમ પરિ. અને એમ થઈ આવ્યું કે, આ સાધુપણું વર્તન થવા પામ્યું છે, મેં એ ગીત ઉપરથી છોડી દઇ સારી બની જાવ અને સંસારનો એ વિચાર કર્યો કે,–પિતાજીના આયુષ્યને સુખોની મેજ માણું લઉં, ત્યાં આ નટે મોટો ભાગ વ્યતીત થયે છે, બાકીનો ભાગ ગીત ગાયું.
જવા લાગે છે, હવે કેટલા દિવસે તે કાઢબહેત ગઈ છેડી રહી, ડી બી અબ જાય;
વાના છે, હવે ફક્ત થોડા સમયને માટે છે ડી દેર કે કારણે, તાલમેં ભંગ ન અયિ.
જીવ ! તારે પિતૃહત્યાનું ઘર પાપ શા માટે મને તરત જ ભાન થયું કે, હું લાંબા
બાંધવું પડે? આવી સુંદર શીખામણ તે સમયથી સાધુપણું પાળી રહ્યો છું, હવે
નટના ગાયન દ્વારા મને મળી તેથી ખુશી થઈને
મેં તેને કડું બક્ષીસ આપી દીધું. જીવનને થોડો ભાગ જ બાકી કહેવાય, તે
ત્યાર પછી કુંવરીને રાજાએ પૂછ્યું, “તે થોડા ટાઈમ માટે વ્રતને ભંગ કરી શા માટે
| શા માટે તારે કિંમતી હાર નટને ભેટ આપી પાપ બાંધવું ? તે નટનું ગીત સુણવાથી જ
દીધે” કુંવરીએ ઉત્તર આપે, “હે પિતાજી મારામાં સદ્દબુદ્ધિ જાગી, એથી જ મેં ખુશી
આપની કંજુસાઈથી કેણુ અજાયું છે ? થઈને નટને મારી કિંમતી કામળી બક્ષીસ આપી.
મારૂં યૌવન કરમાવા આવ્યું છતાં આપને રાજા, સાધુનો ઉપર મુજબને જવાબ
મારા લગ્નમાં પહેરામણી ભારે આપવી પડે સાંભળી ઘણે ખુશ થયે અને પછી પિતાના
તેથી જ કે રાજકુવર સાથે હજુ સુધી કુમારને પૂછ્યું, “હે કુમાર ! તે શા માટે
મારું લગ્ન કર્યું નથી. આવી સ્થિતિમાં મેં કડું ભેટ આપ્યું?
એ નિશ્ચય કરેલે કે, પ્રધાનજીના પુત્રની કુમારે કહ્યું “પિતાજી, જે મને માફી
સાથે લાગ શેધીને ભાગી જાઉં, અને તેની આપવાનું કબૂલ કરે, તે સાચી વાત જાહેર સાથે નેહલગ્ન કરી નાંખી મારી ઈચ્છા પૂરી કરૂં” રાજાએ કુંવરની માંગણીને સ્વીકાર કર્યો. કરૂં, પણ આ નટનું ગીત સાંભળીને મારા એટલે કુમારે કહ્યું, ‘આપની કીર્તિ એક વિચારમાં અજબ પરિવર્તન આવી ગયું : મહાન કૃપણુ તરીકે સારાય રાજ્યમાં પ્રખ્યાત અને એ વિચાર હવે મેં છેડી દીધે, તેના છે, આપને એક દમડી ખચવાને પણ પ્રસંગ . ગીત ઉપરથી મને એ સફધ મળે કે, ઉભો થાય તે મરવા જેવું દુઃખ થાય છે, પિતાજી ઘરડા થયા છે, તે હવે લાંબા દિવસે અને તેથી પ્રજામાં મારી રાજકુવર તરીકેની કાઢવાના નથી, તેમના પછી ભાઈ રાજા બનશે આબરૂ હું જાળવી શકતું નથી. કારણ કે, અને તે મારાં લગ્ન ધામધૂમથી કરશે, માટે આપ મારે એગ્ય ખર્ચા માટેની રકમ વાપ- આટલો વખત હે જીવ! તેં ધીરજ રાખી છે,
