________________
કલ્યાણ; ઓગસ્ટ-સપ્ટેમ્બર ૧૯૫૨૫ : ૩૦૭ : પણ મારું દુઃખ કંઈ ઓછું નહતી કરી શકતી, ચારિત્ર અંગીકાર કર્યું. મગધનરેશ શ્રેણિકને એજ મારી અનાથતા હતી. માથે નાથ હોય મિથ્યાત્વ એકાવી જિનધમ પર સાચી શ્રદ્ધા તે સોસાવાનું હોય? છતા પિસે, છતાં સ્નેહીએ, કરાવનાર આ અનાથી મુનિ. છતા સેવકે ગુલામી હેય? એવી મારી કપરી શ્રેણિક ક્ષાયિક સમકિતી તે પછી બન્યા, અનાથતા હતી, કે એ બધું જ નકામું.” ધર્મ પામનારા પણ પછી, પહેલાં તે ગર્ભિણી
શ્રેણિક તે રસી–ટસીને આ મહાવિરાગની હરણના શિકાર પર મગરૂર બનનારા હતા ! મહા પવિત્ર વાણી સાંભળતો જ ગયો. તેની “શિકાર તે આમ થાય, એક સાથે બે જીવ” આંખો અનાથી મુનિ પર અનિમેષ રીતે આવાં ઘોર પાપ પર મગરૂરી કરનાર પાછા મંડઈ ગઈ.
બધ્ધના અનુયાયી હતા, એવાને પણ આ કુટુંબ તો ઘણું અછુ મહ્યું હતું,
અનાથી મુનિ ચમકારામાં ખડો કરી દે છે ! પણ તેથી મારે શું ? મારે તે પલંગમાં પડયા
એટલે તો શ્રેણિક ગુડી પડે, “આજે તે પડયા સડયા કરવાનું. વૈધ ને ડોકટર શ કરે ? તું સનાથ થઈ ગયો છે, એટલે તો તું મારા મલમપટ્ટા લગાવે, પણ જ્યાં અંદર જ દિકરી જેવા અનાથને પડકાર કરે છે !” શ્રેણુિકના ઉઠયું હોય ત્યાં શું કરે? શ્રેણિક, શું મસ્તાન કેવા હૃદુગાર ! થઈને ફૂલી રહ્યો છે, અંતઃપૂરનાં ટેળાં છે. જગતમાં આવી. અનાથ સ્થિતિ ! સનાથ માટે ? હાથીઓની જમાત છે તેથી? અરે, બનવાને કેઈ ઉપાય ? હા, વીતરાગના વચતારી કાયા તારી નથી, ફાંફાં મારી રહ્યો નથી સનાથ બની શકાય, આંતરશકિત પર છે ! ગોરડી એટલે ગોરી ને ગુણની ભંડાર સનાથ બનવાને ભેખ આદર્યો હોય ત્યાં એવી અબળા નાર મારે પત્ની હતી, જે એના સનાથ બની શકાય, નાથ તે મારો આત્મા ગુણથી, રૂપથી મન હરી લે એવી હતી, પણ છે ! નિસ્પૃહતા અને ઉદાસીનતા આ આંતરમેં તે “કેરડી” વેદના સહી. અંતરની શાંતિ શકિતઓ એ નાથ છે, એના પર વિશ્વાસ આપનાર કઈ મળતું નહિ. કોના પર માની રાખ ! પરમાત્મ ભાવની રમણતામાં આત્મા રહ્યો છે, કે હું નાથ છું? મને સમજાયું કે ચઢે તો પરમાત્મા નહિ, તે પણ પરમાત્માને વીતરાગને ધમ શિવાય મુક્તિને કઈ સાથ અનુયાયી તે બની જ જાય, નથી. બીજી કઈ ઓથ નથી, તો ફાંફાં મારવા અનાથીમુનિ વિશ્વને અનાથતાના પાઠ નકામાં છે, એટલે સંકલ્પ કર્યો કે, જે હું ભણાવતા, મેક્ષ પ્રતિ કૂચ કરતા, અનંત સ્વસ્થ થઈ જાઉં એની બીજી પળે સંયમ મુસાફરીને અંત કરી અનંત સુખની ખેજ લઉં.” જડનાં આકર્ષણ હતાં પણ જડની કરી, અનંત સુખમય સ્થાને બીરાજમાન થયા, ગુલામી નહોતી ! એટલે તરત ચાલી નિકળ્યા ને એમના એ શ્રેણિકે પ્રભુ પાસે દોડી જઈ, અને નજીકમાંજ આચાર્ય ભગવંત પાસે જઈ પ્રભુ થવાને હક્ક લીધે.' '
કલ્યાણુ વર્ષે લગભગ ૬૦૦ પિજનું વચન છતાં લવાજમ : કલ્યાણ : હિંદ માટે ૫-૦-૦ છુટક નકલ ૦-૮-૦ હિંદ બહાર ૬-૦-૦
