________________
बोलबो से स्यात् अस्ति ए प्रथम भांगापणो ( कथ्यो ) एटले गवेष्यो. जे अस्तिधर्म ते पण नास्तिपणा सहित हे एटले अस्ति कहेतांथका नास्तिप्रमुख छ भांगानी छति छे, तिहां स्यात् शब्दसहित उपयोग भयो तेथी सत्यपणो थयो
तथा स्वजात्यन्यद्रव्याणां तद्धर्माणां च विजातिपरद्रव्याणां तद्धर्माणां च जीवे सर्वथैव अभावात् नास्तित्वं न स्यात् नास्तिरूपो द्वितीयो भङ्गः अत्र परधर्माणां नास्तित्वं नास्तिपदेन गृहीतं शेषा अस्तित्वादयः स्थात्पदे गृहीता इति ॥
अर्थ – हवे बीजो भांगो कहे छे जे एक जीवनुं स्वरूप उपयोगमां आण्यो छे ते जीवने विषे, अन्य जे सिद्ध संसारी जीव छे से सर्वना गुपर्याय अस्तित्वादि प्रमुख सर्व धर्मनी नास्ति थे, अने अजीव द्रव्य तथा तेना जडतादिक सर्व धर्मनी नास्ति छे. जेम अग्निमां दाहकपणी छे तेनी पासे बीजो अग्निनो कणियो पड्यो छे, ते पण दाहक छे पण ते दाहकपणो भिन्न छे एटले ते कणीयांनो दाहकपणो ते अग्निमां नथी अने ते अग्निनो दाहकपणो ते कणीयांमां नथी. तेमज एक जीवमां ज्ञानादिक गुण छे ते बीजामां नथी अने बीजा जीवमां जे ज्ञानादिक गुण छे ते तेमां नथी. बाकी सरिखा है, ते माटे जाणवादिक कार्य सरिखा करे तो पण सर्वमां पोतपोताना गुण छे पण कोइ द्रव्यना गुण कोइ द्रव्यमां आवता नथी. ते माटे स्वजाति अन्य द्रव्यपणो, अन्य गुणपणो तथा अन्य धर्मपणो ते सर्वनी नास्ति छे, एमज गुणमां पण सर्व अन्य द्रव्यादिकनी नास्ति छे, तथा पर्यायना अविभागम पण स्वजाति अविभागकार्यता कारणतानी नास्ति छे. ते माटे
