Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 350

३३७ जैनकथा रत्नकोष नाग हो. स्कारः किलापदाम् ॥ तेषां पुन स्तिरस्कारः, पुरस्कारः सुतेः ॥ १ ॥
ते राजा अने सूत्रधार बेदु जण अण बालोश्ने सौधर्म देवलोकें देव तानी दिनोगवीने तमे वहां उपन्या. तें पूर्वे श्री अरिहंतनी जक्ति क री हती, माटे एउली ठकुराइ पाम्यो, तथा कोकाश अतुल्य कलामां कुश ल थयो, एक वार जातिमद कस्यो हतो, तेथी दासीपुत्रपणुं पाम्यो. फोकट बघडी सूधी साधर्मिकने धरी राख्यो, माटे बमास सूधी वेदु जगने कनक राजायें धरी राख्या. पनी साधर्मिकने मक्यो, माटे शहां पण बंदीखानाथ मूकाणा ॥ यतः॥ वाचिकं कायिकं मान, सिकं कर्मपुराकतम् ॥अवंध्यबीज वदत्ते, स्वानुरूपं पुनः फलम् ॥ १ ॥ अनालोचितशल्यत्वे, विपाकोयं वि दन्नपि ॥ बालो नालोचयेवल्य, महोबाल्य विजूंनितम् ॥ २ ॥ एवां ज्ञानी नां वचन सांजलीने विचाओँ के, अणालोयुं पाप ते घणा विपाकने या पे. एम जाणीने राजायें, दिगव्रतमा जे अतिचार लाग्यो हतो ते रूडीरीतें आलोयो, गुरुये जे प्रायश्चित्त आप्युं ते आचरीने वेदु पोताने ठेकाणे आव्या.
ए रीतें राजायें घणा काल सूधी राजकदिनोगवीने, अवसरे पोता ना पुत्रने राज्य आपीने, बेदु राणी साथे प्रव्रज्या लीधी. ते राजा, चारि त्र पालीने सौधर्म देवलोके देवता थयो, फरी मनुष्यावतार पामी राजा थइने सिदिनां सुख अनुनवशे. कोकाश पण राजा साथे चारित्र लेइ घ या काल सूधी चारित्र पालीने माहें देवलोकें इंइनो सामानिक, देवता थश्ने पनी मनुष्यावतार पामीने सिदि पामशे. ॥ ए.काकजंघ राजा तथा कोकाशनी कथा आचार प्रदीप प्रकरणमा जे.
ते माटे राजाने तथा कोकाशने बीजु घणुयें बल हतुं तो पण जो ध मरूप बल तुं, तो बंदिखानामांथी नीकल्या. तथा जो धर्मबल हतुं तो अंते सिदिने पाम्या. माटे धर्मबल ते सर्व बलने जीतनार .इति तृतीयपद.
हवे चोथा पदनो अर्थ कहे जे. “सवं सुहं धम्मसुहं जिणाई. ( सवं सु हं के०) सर्व सुखने (धम्मसुहं के०) धर्मसुख (जिणाई के०) जीते. एटले सर्व सुखने धर्मसुख जीतनार बे. ॥ यतः ॥ तणसंथारनिसन्नो, मुणिवरो नरागमयमोहो ॥ जं पावs मुत्तिसुहं, कत्तो तं चक्कवट्टी वि ॥१॥ एटला माटे श्री नगवती सूत्रे बार मासनी दीक्षा पर्यायवंत मुनियें अनु त्तर विमानना सुरखने पण नलंध्या .ते उपर संयति राजानो दृष्टांत कहे .