Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 389

गौतमकुलक कथासहित.
३७७ तो, ए योगीनु मन वांनित पूरूं कर. क्षेत्रपाल बोल्यो, तहारा प्रनावें एने वांछित फलंदायक मंत्र सिह थयो, पण तुं कांइक माग्य, जे माटे देवद शन खाली जाय नही. त्यारे कुमरें कह्यु, महारी नार्या कनकवती , ते महारे वश थावे तेम करो.देत्रपाल झाने जोश्ने बोल्यो, ते तमारे वश थशे, पण कामितरूपें वश थशे, ते कामितरूप तहारूं थशे, एम वर देश ने अदृश्य थयो. योगी पण विद्यामंत्र सिंह यये थके कुमरनी प्रशंसा करतो हवो, कुमरने कहेवा लाग्यो, हे परोपकारी ! मने संनारजो, एमक ही शिष्यसहित पोताने ठेकाणे गयो, कुमर पण अंग पखालीने पोताने घेर याव्यो, वीरवेष मूकीने शय्याने विषे सूतो.
बीजे दिवसे पहोर रात्री गये थके अदृश्यरूपें पोतानी स्त्रीना महोल मां गयो, त्यांबे दासी सहित कनकवतीने दीठी, ते अवसरें कनकवती दासीयोने पूबवा लागी के, रात्री केटली गई? दासीयो बोली, हजी मध्य रात्री नथी गई, त्यां जवानी वेला थाने. त्यारे कुमरीयें स्नान विलेपन करी, वस्त्रालंकार पहेरीने, कणेकमां विमान रच्यु, तेमां दासीसहित बेठी. ए टले गुणधर्म कुमरें विचाओँ के, अहो ! अहो ! एणीयें दोकमां विमान केम रच्युं ? तथा ए रात्रीने विपे क्यां जशे? अथवा ए कल्पनानुं गुं प्रयोजन ले? अदृश्यरूप थको ढुं पण एनी साथेज जलं, अने कौतुक जोनं के, ए त्यां जश् शंकरे ? एम चिंतवीने विमानने एक देशे बेसीने चाव्या. दूरदेशे जश्ने विमान चतयु. एक महा सरोवरने इकडं अशोक वन , तेमां एक वि द्याधरने कुमरें दीपो. कुमरनी स्त्री.पण विमानथी उतरीने विद्याधरने प्रणा म करी बेठी, ए रीतें बीजी त्रणं स्त्रीयो आवीने तेने प्रणाम करीने बेठी, बीजा पण विद्याधर अाव्या; वली ते वनखंमना ईशान कूणे एक मनोहर विशाल निर्मल श्रीयुगादि परमात्मानुं चैत्य , तेना सुवर्ण मणीनां पग थीयां ले, अनेक स्तंन सहित , देवतानुं विमान जागीय अटवीमा उ तयुं होय नही, एवं ते चैत्य ! कणेकमां सदुए ते देहेरे याव्या. त्यां विद्याधरोयें जिनस्नात्र महोत्सव करवा मांम्यो. विद्याधरे बोल्यो, बाज कोनो वारो के ? ते सांजलीने कनकवती उठी, पोतानां वस्त्र तीकठाक क रीने नाटकनी नूमिकाने विष पेसीने हावनाव करवामां घणी माहीयकी नाटक करती हवी. बीजी त्रणमां एकें वीणा, बीजीयें वेणु, त्रीजीयें ताल