Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 399

गौतमकुलक कम्पासहित.
३८७
राव करी धनसार्थवाहने घेर खावी अवस्वापिनी निश देइ धन जूंटी सुसमा पुत्री लेइ वल्या. ते वेला धनसार्थवाह नागे. पी धनसार्थवाहें कोटवालने कयुं, महारी पुत्री पावो, धन यावे ते तमे लेजो. त्यारें को टवाल, धनसार्थवाह तथा पांच पुत्र ए सर्व चोरनीतूंते थया. अनुक्रमें लोक धन लेने पाठा वल्या. शेठ पांच पुत्र सहित चिला तिपुत्रनी पूठे गया.
हवे चिलतिपुत्रपण, सुसमानो नार लेइ दोडी शके नहि, शेठ पण इकडा खावी पहोच्या. त्यारें चोर पण सुसमा पुत्रीनुं मस्तक लेइ धड पडतुं मूकीने नागे. ते जो शेतें विचायुं के, जेनामाटे केड करता हता ते तो मरण पामी ! हवे जवानुं शुं प्रयोजन बे ? एवामां ते अटवीमां शेठ प्रमु खने घणी नूख लागी, त्यारें शेठें पुत्रोने कह्युं तमे मने मारीने नक्षण क रो, घने कुशल खेमें नगर सूधी पहोचो. पण ते वातं पुत्र माने नही. त्यारें महोटो पुत्र बोल्यो, मने मारो. एम यावत् लघु पुत्रे कयुं, त्यारें ते नो पिता बोल्यो, थापणे कोइने जीवता चुं करवा मारीयें ? या सुसमा ने चंमालें मारी बे, तेनुं नक्षण करीने कुधा शांत करियें. पढी तेनुं मांस खाधुं . एम साधु पण कारणे मात्र एक संयम निर्वाह करवा माटे पुत्रीना मांसनी उपमायें आहार करे बे. परंतु लोलुपिपणें नहि. ते शेठ पण न गरे पहोच्या. सुखी यया. एम साधु पण मोसुखना जोगी थाय.
·
ते चितिपुत्र पण हाथमां मस्तक लेइने जतां दिशामूढ थयो. एवा समयने विषे तापना जेता एक साधु दीता. देखीने कहेवा लाग्यो के, संक्षेपें धर्म कहो. नहिंतो या रीतें तमारुं पण मस्तक बेदीश मुनि बो ल्या, उपशम, संवर ने विवेक ए त्रण पद सांजलीने चिलातिपुत्र एकां ते चिंता लाग्यो जे, क्रोधादिकनो उपशम करवो, अने हुंतो क्रोधें न यो बुं ! वली विवेक ते तो धन सननो त्याग करवो, अने महारे तो रागथी सुसमानुं मस्तक हाथमां बे. त्याऐं खड्ग तथा मस्तक मूकी दी धुं. तथा संवर ते पांच इंडियनो संवर ने नोइंडिय तें मननो संवर, ते प
महारामां एके नथी. एम विचारी संवर करी त्यांज कावस्सग्गे उनो रह्यो. हवे लोहीयें खरडी काया हती तेनी गंधयों की डियोयें खावी खावा मांमी. तेणें चालणी जेवुं शरीर कखुं. पगथी कीडी पेसे ते मस्तकथी नीकले. एवो थयो तो पण ध्यानथी न चव्यो. एवो उपसर्ग व्यढीदिवस