Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 387

गौतमकुलक कथासहित.
३७५
यावी, त्यां वेंदु जाने परस्परे राग उपन्यो, स्वस्व स्थानके गया. संध्या ara कुमकुम पासे एक दासी मोकली, ते दासीयें एक चित्रपट्टि का पी. तेमां एक हंसिका प्रालेखी बे. तेना हेवल एक श्लोक लख्यो बे. ते श्लोक कुमर वांचे बे ॥ यतः ॥ श्रादौ दृष्टे प्रिये सानु, रागासौ कुल हंसिका ॥ पुनस्तद्दर्शनं शीघ्रं, वांत्येव वराक्यहो ॥ १ ॥ श्रर्थः - धुरथी पो ताना प्रियने दीठां थकां कलहंसी रागी य, ते वराकी फरी शीघ्र तेनुं द र्शन वे बे. ते वांचीने कुमरें पण बीजुं हंसनुं रूप यालेखीने तेनी नी चे एक श्लोक लख्यो तथाहि ॥ कलहंसोऽप्यसौ सुन्नु, क्षणं दृष्ट्वानुरागवा न् ॥ पुनरेव प्रियांदृष्टु, महो वांडत्यनारतम् ॥ १ ॥ अर्थ :- हे सुच्चु ! कल हंस पण दक दीवाथी रागवंत थयो. फरी निरंतर देखवा वांबे ने ए नावार्थ जावो. दवे कुमरीयें मोकल्युं जे तांबुल, विजेपन तथा फूल कुमरें लेने फूलने मस्तके बांध्यां, तांबुल वावसुं ने विजेपन अंगें ल गाव्यं, दासीने संतोषदानमां हार खाप्यो वली दासी बोली, स्वयंवरा मंमपे वरमाला तमारे गळे घालीश, एम कुमरीयें कह्युं बे. पण विषयसेवा कांक काल रहने पती करवी, ते वात कुमरें अंगिकार करी. प्रातःकाले एमज गुणधर्म कुमरने वरमाला घाली बीजा राजाने विसज्य, राजायें गुणधर्म कुंवरने पाणिग्रहण कराव्युं, अनुक्रमें ससरानी श्राज्ञा मागीने स्त्री ने पोतानी सायें लेने कुमर पोताने नगरे खाव्या.
"
यल
एकदा कनकवी कयुं के, कोइक प्रहेलिका कहो. कुमर बोल्यो, मां उपनी ने, जलमा स्वेवायें विचरे बे, पण जल पीती नथी, ते स्त्री को जाणवी ? कुमरीयें कयुं, नांवा जाणवी. हवे कुमरीयें पूढधुं पयोधरने ना रें करी कमी बे, पातलुं शरीर बें, गुणसहित बे, पुरुषने खंधे बेटी बे, ए स्त्री कोण ? कुमर बोल्यो जे पाणी उपाडी खाववाना काममां यावे कावडी जावी. एम कोक विनोद करीने पोत पोताने ठेकाणे गया. हवे कुमर स्नान जोजन करी स्थाने बेठो बे, एवामां एक कापडी याव्यो. ते बोल्यो, हे कुमर ! नैरवाचार्ये तमोने तेडवा माटे मुकने मोक ल्यो बे, कुमर बोल्यो, ते क्यां बे ? कापडी बोल्यो, नगर बहार अमुक स्थानकें बे. कुमर बोल्यो, प्रातःकाले यावीश. ते सांगली कापडी ठेकाले गयो. अनुक्रमें रात्री. ग, प्रातःकाल थयो त्यारें कुमर पण पोतानो परिवार