________________
गौतमकुलक कथासहित.
३८३
व्यो हतो, ते कोई स्त्री सायें वातो करवा तत्पर थयो, अने मने बीजे कामे मोकंल्यो हतो, ते हुं प्राव्यो. माटे पूबुं बुं के, ते स्त्री कुमरने मंदि रे गइ के नयी इ. गुणधर्म कुमर बोल्या, ते त्यां गइ एम कहीने कुमरें ते पुरुषने विसर्ज्यो. कुमर चिंतववा लाग्यो, स्त्रीने उपकार करतां खने ते महारुं पराक्रम देखतां थकां पण रही नहि. तथा स्त्री कुलशील मर्यादा पण गणे नही ॥ यतः ॥ रहो न जायते यावत् श्रार्थयिता न च ॥ सतीत्वं तावदेतासां, नारीणां नारदोऽब्रवीत् ॥ १ ॥ त्यार पछी स्त्रीने क डे नगरे मामाने घेर मूकीने कोइ टूकडा मुनिराज मव्या. तेमनी पासे कुमरें, चारित्र अंगिकार करयुं. ते उग्र तपस्या करीने देवलोके गया, त्यांची च्यवी मनुष्यावतार पामीने मोह जशे. स्त्री पण मामाना घरथकी कोइ कमिपें नीकलीने, कनकवती गुणचंदनी धणियाणी थं. ते गुणचंदनी बी जी स्त्रीयें कनकवतीने फेर दीधुं. त्यां रौड़ध्यानें मरीने चोथी नरके ना रकी 5, त्यांथी नीकलीने घणो काल संसारमां रजनरों. कुमरें यौवना वस्थायें विषय त्याग कस्यो, अने इंडिया जीती ए डक्कर ले ॥ ए कथा श्री शांतिनाथ चरित्रमां बे ॥ १९ ॥ इति श्री सकलसनाना मिनीनालस्थल तिल कायमान पंमितश्री उत्तम विजयगलिशिष्यपंमितपद्मविजयग शिविरचिते बाला बोधे श्री गौतमकुलके एकोनविंशतिगाथायां पंचोदाहरणानि समाप्तानि.
हवें वीराम ! गाया कहे . तेने पूर्वी गाथा सायें ए संबंध बे, जे पूर्व गाथामां चार वानी डुक्कर देखाड्यां, ते डक्कर जे करे ते धर्म पामे. तेमाटे जीवित शाश्वतुं देखाडी ने धर्मोपदेश करे बे. तथा ग्रंथने अंते मंगल जो इये, त्यां धर्म ते उत्कृष्ट मंगल बे.." धम्मो मंगलमुक्कि " ॥ इति दशवैका लिक सूत्र वचनात् ॥ माटे धर्मरूप मंगल देखाडे बे. ए संबंधें खावी जे वीशमी गाथा ते कहे बे.
सासयं जीवियमादु लोए, धम्मं चरे सा हु जिणोवइ ॥ धम्मो य ताणं सरणं गई य, धम्मं निसेवित्तु सुहं जहंति ॥ २० ॥
