Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 394

३२ जैनकथा रत्नकोष नाग हो. नवनुं फलतो पाम्या नथी ! दीन जननो उधार नथी कयो, एकत्री पृथ्वी नथी करी, विषय नथी जोगव्या, एवा कनकवतीना वचनथी रात्री जा गता रह्या. एवामां ते विद्याधर याव्यो, तेने कुमरें,जीतीने जीवतो मूक्यो.
हवे कुलपतीनी 'आझा मागीने कोश्क पाटणने विपे गया, ते पाटण ने बहार गुणरत्न महोदधि नामें प्राचार्यने दीठा, तेमना चरणने स्त्रीन तारें वंदना करी, पडी मोहनिश निवारनारी पुण्यवृदनी शीचनारी ए वी धर्मदेशना सांजलीने प्राचार्यने वंदना करी, वीजे स्थानकें गया. कुमर वैराग्यवंत थको स्त्रीने कहेवा लाग्यो, रे स्त्री! आपणे सद्गुरु पासे दी का लेये. त्यारे ते स्त्री विपयथी अणविरमी थकी बोली, यापणुं नवं यौवन डे, ते माटे व्रत केम लश्यें ? त्यारे कुमर बोल्यो, वृद्धावस्थायें प ण केश्कने विषयनी हा देखीयें जीयें ॥ यतः॥ अंगं गलितं पलितं मुंमं, दशन विहीनं जातं तुमम् ॥ ततो याति गृहीत्वा दम, तदपि न मुंचत्या शापिमम् ॥ १॥ तेम केश्कने यौवन अवस्थाये पण वैराग्य देखीयें बी यें, त्यारे स्त्री बोली, कोक ज्ञानीने पूजीने जेम युक्त हो तेम करी गुं. गुणधर्म ते वचन अंगिकार करी स्त्रीने त्यांज बेसाडी आहार करवा माटे पोते नगरमां कांक जोजन लेवा गयो. __एवा अवसरने विपे गुणचं नामे राजकुमर वनमां आव्यो, ते त्यां यौवन अवस्थाये स्त्रीने देखीने रागवंत थयो, स्त्रीने पूज्युं, रे स्त्री तुं को ए? इहां एकली शा हेतुयें बेठी बो ? गुंतहारे नार नथी? स्त्रीयें प ण तेने रागी जाण्यो, अने पोतानो नगर ।वरक्त जाण्यो, माटे पोतानुं सघलुं वृत्तांत तेने कह्यु. ते पण प्रार्थना करतो जाणी कुमरी तेनी नपर अनुरागिणी थश्ने बोली के, महारा नारने वंचीने हुँ तमारे घेर आ वीश. ते सांजलीने गुणचंद कुमार पोताने घेर गयो. __हवे गुणधर्म कुमरे पण नगरमां जश् जूवटुं रमीने कांक इव्य उपा
यु, पडी मामा करावीने नद्यानमां आव्या, प्रिया साथें नोजन कयं. प ण स्त्री शून्यचित्तवती, धरती खणती दीती. कुमरे पण तेनो नाव जाण्यो के, ए अनासक्त यश्. एम जाणीने कुमर विलखो थका वनमां नमवा लाग्यो.
एवामां एक पुरुषे पूब्युं तमे इहां राज कुमरने दीठो ? कुमरें पूब्युं. राजकुमर ते कोण ? ते बोल्यो. गुणचं नामे राजानो कुमर, इहां आ