________________
३०४ जैनकथा रत्नकोष नाग हो.
अर्थः-" असासयं जीवियमादु लोए" आ संसाररूप (लोए के० ) लोकने विषे (जीवियं के ) जीवितव्य जे जे ते श्रीजिनेश्वर महाराजे (असासयं के० ) अशाश्वतुं (यादु के०) कह्यु बे. एटले लोकने विषे आन अशाश्वत दे. एम परमेश्वरें कह्यु डे ॥ इति नावः ॥ इहां जीवनां आउखां बे प्रकारें बे. एक सोपक्रमी जे. अने बीजा निरुपक्रमी जे. तेमां देवता, नारकी, युगलियां, त्रेश उत्तमपुरुष तथा चरम शरीरी जे जीवो ले ते सर्वनां आउखां यद्यपि निरुपक्रमी . तो पण ते अशाश्वत जे ॥ यतः ॥ जय तालव मसुरा, विमाणवासीवि परिवडंति सुरा ॥ चिंतिंऊं ते सेसं, संसारे सासयं कयरं ॥ १ ॥ इति उपदेशमालायाम् ॥ वली निरुपक मी आनखावाला एवा युगलिया पण अपर्याप्ति अवस्थायें त्रण पल्योप मर्नु अपवर्तन करीने अंतर्मुहूर्तमां मरण पामे. तथा सोपक्रमी आनखा वालानुं पानखु सात प्रकारे घटे २ ॥ यतः ॥अनवसानिमित्ते, याहार वेषणापराधाए ॥ फासे आणापासू, सत्तविहं फिनए थान ॥ १ ॥ इति यावश्यकनियुक्तौ ॥
तेमां अध्यवसाये करी जे यान घटे, तेना प्रकार कहे जेः-कोइक गामने विपे तस्करें गायो लीधी, तेनी वाहार चढीने लोको गायो मूकावीने पाबा वल्या, तेमां एक पुरुष रूपवंत युवान , तेने पाणीनी तृषा लागी. तेणे कोक स्त्री पासे पाणी माग्युं, ते स्त्रीयें पाणी लावीने पावा मांमधु, त्यारे ते स्त्री पेला पुरुषy रूप देखी व्यामोह पामी. हवे पाणीपीने पेट नया पली ते पुरुष होकारो कयां करे तो पण ते स्त्री पाणी रेडती रहे नही. त्यारे ते पुरुष तो एमज मूकावीने चाल्यो गयोः स्त्री पाणी जूमीयें रेडती अनुक्रमें पुरुष सामी दृष्टि राखती हवी ते पुरुष बागल जातां जातां जेटले अदृश्य थयो. एटले ते स्त्री तेने न देखवाथी मरण पामी. ए रागना अ ध्यवसायें करी आयु घटे ते उपर दृष्टांत कह्यो. इति राग उपर दृष्टांत.
हवे स्नेहे करीने आउ घटें, तेनो प्रकार, कहे जेः-कोइ नगरने वि पे स्त्री नारने परस्परे प्रीति घणीने, एकदा पुरुष व्यापारे गयो, त्यांथी पाबो वट्यो, ज्यारें पोतानुं गाम एक मजल बेटे रह्यु, त्यारे तेना मित्र विचाओँ के, जोश्ये ! तो खरा के, ए वेदुने मांहो मांही अत्यंत प्रीति , ते साधु के, जूतुं ! एम चिंतवीने तेना मित्र परीक्षा करवा माटे तेनी
