Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 385

गौतमकुलक कथासहित. ३७३ कहेवा लागी, हे नई ! आशातानुं कारण जाण्यु. जेवी वात होय तेवी कहे. सुंदरीयें विचाओँ के, बीजो उपाय नथी, एम विचारीने जेवी हती तेवी वात कही. परिव्राजिका बोली, कांश खेद करीश नही, तुं आदित्य वारे आदित्यने देहेरे आदित्यनी पूजा निमित्ते याबजे, ढुं तेनी साथें त हारो संगम करावीश. एम कहीने परिवाज़िका नती, शेठने कह्यु, कांक तो दोष टल्यो . पण सघलो रोग तो आदित्यनी पूजाथी जशे. एम क हीने कामपालने मंदिरे गइ. त्यां तेना चाकरें कडं, हे जगवती! कांजा यो बो ? ते बोली, सर्व जाणुं . काम होय ते कहो, ते बोल्यो, अमारा स्वामी राजपुत्रने घणी अशाता , तेने साजो करो, एम कही राजपुत्र पासे लाव्या. तेणें एकांते राजकुमरने कयुं, तें शेउनी पुत्री दीठी बे, ते दिवस थी तुमने कंदर्प पीड्यो , तेनी ए अशाता . त्यारे लगारेक हसीने राजकुमर बोल्यो, हे जगवती! तमें केम जाण्यं ? अथवा तपस्वी होय ते दिव्यज्ञानवंत होय, ते माटे मने शाता थवानो उपाय तमेज विचारो. ते बोली, में तो उपाय विचारी मूक्यो . तुं आदित्यवारें आदित्यने देहेरे जाजे. त्यां तुऊने तेनी साथै समागम थशे.
हवे श्रेष्ठिपुत्री पण स्वजनने परिवारें परिवरी आदित्यने देहेरे गइ. था दित्यनी पूजा करी, बहार नीकलतां राजकुमरें हाथे पकडी. एटले, सुंद रीयें पोकार कस्यो. रे रे ! मने पर पुरुष फरश्यो. हवे अग्निविना महारी शुद्धि नथी. ते. मादे काष्ठ काढो. एम कहेतां पितायें घणी विनंती करी समजावी. पानी वाली घेर पाएगी, त्यां तेज राजपुत्रने तेडीने परिव्राजि का प्रावी. बेदु जनो संगम कस्यो. सुंदरीये विचाओँ के, ब काननो मंत्र नेदाय ॥ यतः ॥ पटकों नियते मंत्रः, चतुष्कर्णो न निद्यते ॥हिकर्णस्य तु मंत्रस्य, ब्रह्माप्यंतं न गहति ॥१॥ एम विचारीने घरमां बाग मूकी, बे जण नीकल्यां, बार| बंध करा, मांहे परिव्राजका बली मूह, राजपुत्रने आवासे गयां, शेठे पण परिव्राजिका मूइ देखी जाण्यं के, महारी पुत्रीब ली मुइ. विलाप करवा लाग्यो. हा पुत्री ! पर पुरुषनो स्पर्श थयो, ते छः खें तें अग्नि माग्यो, पण में न आप्यो. ते माहे पोतानी मेलेंज अग्नि सा ध्यो. एम विलाप करी मरण कृत्य कस्यां. हाड हतां ते तीर्थे मोकल्यां.
हवे राजपुत्र पण केटलेक दिवसें धन खूटयुं. त्यारे सुंदरीने कहेवा ।