Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 364

३५२ जैनकथा रत्नकोष नाग हो. एटले यमपास बोल्यो हे राजन् ! हुँ हिंसा नही करूं. राजा बोल्यो. तुं चंमाल थइने हिंसा केम न करे ? त्यारें चंमाल बोल्यो, सांनलो.
हस्तिशीर्ष नगरने विषे दमदंत नामें वाणियो हतो, तेणें श्रीअनंतना थ तीर्थकर पासे धर्म सांजलीने चारित्र लीधुं. तपस्या करता थकां अनेक लब्धिवंत थया. तथा गीतार्थ थया. ते दमदंतकृषि विहार करता था नग रे पाधास्या. स्मशानमां काउस्संग्ग करीने रह्या. एवामां महारो पुत्र अति मुक्तक नामें के तेने कोई व्यंतर प्रमुखना उपसर्गे घणा रोग उपन्या हता. ते स्मशानमा गयो. मुनिने नमस्कार कस्यो, एटले मुनिनी शक्तियें निरोगी थयो. ते पुत्रं घेर थावीने मने सर्व वृत्तांत संनलाव्यु,ढुंपण कुटुंबसहित रोगी हतो, ते कुटुंबने ले मुनिपासे गयो. अमे सदु रोगथकी मूकाणां, त्यारें दुं श्रावक थयो, में जावजीव हिंसा करवाना पञ्चरकाण कस्यां, अने साधुने वैराग्यनुं कारण पूब्युं, त्यारे ते साधुयें पोतानुं सर्व वृत्तांत मने प्रति बोधवा माटे कही सांजलाव्यु, तेथी ढुं जाणुं बु. ते सांजलीने राजायें हर्ष पामी तेने पूज्यो. अने सर्व मालमा तेने वडेरो कस्यो. बीजे चंमालें मम्म णने मास्यो. यमपाश मरीने स्वगै गयो॥ एकथा श्री शांतिनाथ चरित्रमां.
अर्थः-" चोरीपसत्तस्स सरीर नासो " जे प्राणी (चोरी के० ) चो रीने विषे ( पसत्तस्स के) आसक्त होय, ते प्राणीना ( सरीर के) शरीरनो ( नासो के०) नाश थाय. ते उपर टुंमिक चोरनी कथा कहे ले
मथुरा नगरीने विषे शत्रुमर्दन नामें राजा राज्य करे बे. ते राजा स ऊन लोकने पितानी पेठे हितकारी . बने पुर्डनने यमसरखो ले. त्यां एक जिनदत्त नामें श्रेष्ठी श्रावकमां वडेरो ले. ते करुणारसनो समुह अने सत्वरूप रत्ननो सागर हतो. ते नगरने विषे क्याथी पण एक लुमिक नामा चोर यावीने को न जाणे एवीरीतें चोरी करे. पण ते सर्वत्र प्रसिदले.
एकदा ते चोरें कोई व्यवहारियानां घरमां खातर देने सुवर्ण लीधुं. एवामां घरना लोक जाग्या. तेणें पोकार कस्यो एटले कोटवालें चारे तर फ वींटीने तेने धनसहित पकड्यो. खलं जे के, बिल बिलने विषे गोधा न होय. प्रातःकाले सूर्यने उदये चोरनी वात राजाने कही. राजायें कह्यु, ए जगत्नो शत्रु ,माटे.एने विटंबना देश्ने मारो. त्यारे कोटवालें लींबडाना पत्रनी माला तथा कणेरनीमाला, सरावलानी माला तेणे करी वध्य मंमनें