Jain Katha Ratna Kosh Part 06

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 382

३७० जैनकथा रनकोप नाग हो. कर्म दय करी केवल झान पामीने तेज नवे मोदें गया. ए रीतें सुखो चितने चारोध करवो, ते उक्कर ले. अने जो बारोध कस्यो तो संसार पार पाम्या. माटे जानो रोध करवो ॥ इति उपदेशरत्नाकरे ॥
हवे त्रीजा पदन अर्थ कहे . " तासन्नए इंदियनिग्गहो य” ( तारु नए के ) तरुण अवस्थाने विपे ( इंदिय के०) इंडियोनो ( निग्गहोय के ) निग्रह करवो, ए उक्कर ले. ते नपर काम पालनी कथा कहे . __ धातकीखंमहीपे जरतक्षेत्र मध्ये लक्ष्मीपुर नामा नगरने विषे जयध में नामें राजा राज्य करे . एकदा प्रस्तावें राजा सना जोडी बेठो . ए वामां प्रशस्त शास्त्रनो जाण कोक पंमित आव्यो. तेनी साथें गोष्ठी कर तां राजायें पूब्युं. " किं गहनं ? ” एटले गहन झुं ? पंमित बोल्यो, "बीचरियं ” एटले स्त्री, चरित्र ते गहन . ॥ यतः ॥ सायरजलप रिमाणं, सुरगिरिमाणं तिलोयसंगाणं ॥ जाणंति बुद्धिमंता, महिलाचरि यं न याति ॥ १ ॥ ते सांजली राजायें विचायं के, स्त्रीमा ते एवं गुं सत्व ? शो व्यवसाय ? के, जे माटे पंमित पण एम कहे डे ! ते माटे याज महारे स्त्रीचरित्र जोवू. एम विस्मय पामीने रात्रे अंधार पडेडो । ढी चोकीदारने वंचीने राजा पोताना घरथकी नीकल्यो, विप्रनो वेष क रीने अग्निशर्मा ब्राह्मणने घेर गयो. त्यां अग्निशर्मा वेद पाठ करे , ते वे दपाठ करतां बोल्यो. रे न! तुंगुं मागे ले ? राजा बोल्यो. दुं देशांतरथी आव्यो लु, अने ब्राह्मण ढुं, माटे मने सुवाने जग्या आपो. विप्र बोल्यो, महारे घेर जग्या नथी. राजा बोल्यो, तमने उत्तम ब्राह्मण जाणीने हुँ शहां याव्यो बुं, जे माटे शूने घेर ब्राह्मण नही जाय. ब्राह्मण बोल्यो, म हारे जग्या नथी तो पण नटुं.ा फुपडीमांतमे पण वसो. राजा त्यांजरह्यो.
एवा समयमां नहाणी ब्राह्मणने कहेवा लागी, रे नट्ट ! आ पुत्रने व्यो. तमारा नाइने घेर बही जागरिका , माटे हुँ अपात्र आपवा जावं बुं. नट्ट बोल्यो, तुं केमे करतां उतावली नहिं आवे, अने डोकरो रोतो थ कां मनें कदर्थना उपजावशे, माटे पुत्रने साथें ले जा. जहाणी बोली, महारे त्यां झुं काम छे ? अपात्र आपीने तरत आq बु. एम कही न हने पुत्र आपीने नीकली. राजा पण स्त्रीचरित्र जोवा तेनी पुंठे चाल्यो.
एवामां जहाणी हाट शेरिये आवी, त्यां पूर्वसंकेतिक कोश्क युवान पु