________________
ઉજમ હેને પોતાના મકાનને વિશાળ મનાવ્યું. અને તેને ઉમખાઈની ધર્મશાળા તરીકે પ્રસિદ્ધિમાં મૂક્યું. નગરશેઠના આગ્રહથી તથા ગુરૂમહારાજશ્રી બુદ્ધિવિજયજી મહારાજની વૃદ્ધાવસ્થાને લીધે તથા અત્રે બધી જાતની સગવડ હેાવાથી તેમજ સાધુ સમુદાયમાં વધારા કરવા માટે અત્રે રહેવામાં વિશેષ લાભ જણાયાથી તેમનું અમદાવાદમાં વિશેષ રહેવાનું થતું હતું. આ દરમ્યાન ઢુંઢીયા મતના ત્યાગ કરી પ્રથમ મહારાજશ્રી વૃદ્ધિચંદ્રજી તથા પછીથી મહારાજશ્રી આત્મારામજી વગેરે ૧૫ થી ૨૦ સાધુએ શ્રીબુદ્ધિવિજયજી મહારાજ પાસે ફ઼ોથી સંવેગીમતની દીક્ષા લેવાને આવ્યા. ગુરૂમહારાજશ્રીના નામની દીક્ષા આપી વૃદ્ધિચંદજીનુ' નામનુ' વૃદ્ધિવિજયજી તથા આત્મારામજીનુ નામ આન વિજયજી રાખવામાં આવ્યુ હતુ. આ રીતે હુક મતમાંથી એક પછી એક સાધુઓના આગમનથી સાધુ સમુદાય વધવા લાગ્યા. વળી તેઓશ્રીએ અમદાવાદ, સુરત, ખંભાત વગેરેના ભાવિક શ્રાવકાને દીક્ષા આપી તેમનાં નામ નીતિવિજયજી, મેાતિવિજયજી, જ્ઞાનવિજયજી, ખાંતિવિજયજી, આણુ વિજયજી આપ્યાં અને ગુરૂમહારાજશ્રીના શિષ્યા બનાવ્યા. ધ્રાંગધ્રાના રહીશ એ સગા ભાઇઓને પણ દીક્ષા આપી તેમનાં નામ દેવવિજયજી તથા ગુણવિજયજી રાખ્યાં. આ એ શિષ્યા મુળચંદજી મહારાજશ્રીની ડાખી જમણી ભુજારૂપ સમર્થ વિદ્વાન નીવડ્યા. તે પછી બીજા ચાર શ્રાવકાને દીક્ષા આપી. તેમનાં નામ ગુલાબવિજયજી, દાનવિજયજી, થાભણવિજયજી અને કમળવિજયજી રાખ્યાં, અને આ ચારને પેાતાના શિષ્યે મનાવ્યા. તે સિવાય જે જે શ્રાવકે દીક્ષા લેવા આવતા ગયા, તેમને મારા તારાના ભેદભાવ ન ગણતાં ગુરૂભાઇ વૃદ્ધિચંદજી, નીતિવિજયજી, મેાતીવિજયજી વગેરેના શિષ્યા કરી આપતા હતા અને થોડા સમયમાં શ્રીમાન્ મુક્તિવિજયજી મહારાજના પિરવારમાં લગભગ પાણાસા સાધુઓના સમુદાય થયા. તેઓ ગચ્છના નાયકની પદવીને ચેાગ્ય સર્વ ગુણાથી સંપૂર્ણ હેાવાથી, શ્રીમાન દયાવિમળજી મહારાજે સંવત ૧૯૨૩ માં તેમને ચેાગાોહન કરાવી ગણુ પદવી આપી હતી. આ કારણુથી સર્વ સાધુઓને વડી
