________________
남수
दसवेलियसुत्तं
जिइंदिए जो सहई स पुज्जो ॥ ८ ॥
वणवायं च परं मुहस्स पक्व पडिणीयं च भासं । ओहारिणि श्रविकारिणि च
भासं न भासेज सया स पुजो ॥ ९ ॥ माई
अलोलुप श्रक्कुह अपिणे याविण वित्ती । नो भावए नो विय भावियप्पा
कोउहल्ले य सया स पुज्जो ॥ १० ॥
अज्झयण ९-३
गुणेहि साहू, गुणेहिऽसाहू
गिरहाहि साहूगुण मुच्चऽसाहू | वियाणिया अपगमप्पए
जो रागदो सेहिं समोस पुज्जो ॥ ११ ॥
तहेव डहरं व महल्लग वा इत्थी मं पव्यं गिहिं वा । नो हीलए नो विय खिसएज्जा
थंभं च कोई च चए स पुज्जो ॥ १२ ॥
जे माणिया सययं माणयंति जत्तेण कन्नं व निवेस यंति ।
ते माणए मारिहे तवस्सी
जिइं दिए सच्चरए स पुज्जो ॥ १३ ॥
तेसिं गुरूणं गुणसागरागं
सोच्चारण मेहावि सुभासियाई । चरे मुणी पंचरए तिगुत्तो चउकसायावगए स पुज्जो ||१४||