________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ખરાસ કસ્તુરીની વાર્તા.
( ૨૦ )
થયું, એક દૈતે કર્યું તે ઠામ. માજીસ સરને ખાઈ ગયા, પણ માજીસ ન મળે ક્રાઇ; ઠામ મુકી નાશી ગયા, જોવા રહેવુ ન કાઇ, ભયું ભાદર શહેર છે પણુ માસ મળે નહિ કાઈ ત્યાં રાજમહેલ ખાલી રવવા, કરતુક દ્વૈતનાં હાય.
ચાપાઈ–એમ કહી પુરૂષ ગયે, એટલે હું તેા જામતા થયા; પ્રાતઃકાળ થયા જ્યાહરે, અમે ત્યાંથી ચાલ્યા ત્યાહરે. આ નગર મેં દીઠું હુંત્યાહરે, ગામમાં પેઢી જ્યાહરે. નહિ મળે કાઇ ચાકીદાર. કાર્ડ લોક ન મળે લગાર બધી દુકાના ઉઘાડી સહી; અસંખ્ય માલ ભર્યાં તે મહી, તેની સંખ્યા કઈજ નહિ. પણું ન મળે ત્યાં ચાકી કાય, એવું દેખી મન અચરત હૈાય; નાણાવટીની દુકાના દ્વેષ, ઉઘાડી પડી છે તહીં. ખારણે રૂપીયાના ઢગલા ત્રણા, જવેર જડીયા ચાક્સી ઘણા; સધળાના માલ પડયા છે. બહાર, ન મળે ક્રાઇ ત્યાં રખવાળ. એમ સધળું જોયું છે ગામ, પણૅ આવ્યા હું આણે ઠામ; રાજમહેલ મેં જોયા સહી, પણ મેં કાઇ માણુસ દીઠું નહિ. ખાતા દીઠો બ્રાડા સાર, તેમાં દ્રશ્ય ભર્યા અપાર; હું આપે એક્લા જાત ત્યારે પછી કહું એક વાત, સુનું શહેર એવું દેખાય, જાણે કાપ્ત આવેને હમણાં ખાય; થરથર કંપે મારૂં શરીર, પશુ મેં મનમાં રાખી ઘણી ધી. પછી મેં મનમાં કયા વિચાર, હું એકલા શું કરૂં આ ઠાર, પશુ મારી પાસે વિદ્યા છે ઘણી, વિશ્વકરમાના પ્રાક્રમ તણી; મે વિચાર મનમાં કયા સહી. પછી મેં શું કીધું અહીં; કાષ્ટ તા પુતળાં બહુ કયી. મેં તેમાં દોરી સંચારા ભર્યું; તરાં ખીલાડાં હું દર સહી, તે પણુ કાષ્ટ પડેલાં તહીં; કાગડા કાભેર ચાલી પણ સાર, કાષ્ટનાં બધાં લડયાં એ વાર; માખી કીડી સ` મંજાર, તે પશુ કાષ્ટ તી બ્રુનાર. હંસ મેાર ચક્રારસ છે સહી જ છે. એમાં
For Private And Personal Use Only
