________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
(૨૪)
બરાસ કરીની વાં.
આવે ઉની આંચ ગુણ સ્વભાવ ગુણને ભંડાર, લાક્ષણ પુર્ણ વી. સને બાર; પુરણ તે ચતુરસુજાણ, બંને પુરણું છે ગુણવાન. બેઉએ વિચાર કિંધો સહી, પ્રપંચ વિના કાંઈ મળશે નહિ; એક રાજા ને બીજે વછર, તે બેઉ જણ થયા ફકીર. હંસની એમ પિકારજ કરે, તે ગામ મધે બે જણ ફરે; ભગવો લુગડાં અંગે ધ, સેલી સીંગી માંહે ભર્યું. રાજા ઉંચી રાખે દ્રષ્ટ. ઘણું એક પામે છે કષ્ટ; વછર સુત સાથે તે કરે, સઘળે ફરીને જાહેર કરે; રાજા તે તે કારજ કરે; ગલી કુંચી સઘળે ફરે; હંસા હંસા વાણી ઓચરે, આખા શહેરમાં ફરતા ફરે.
દેહ-ગલી કુચી સઘળે ફરે, ચંટું શહેર બજાર, મેહેલે મહેલ ઉમે રહે, ને મુખે કરે પોકાર. લેક તેને જોવા મળે, નાનું મેટું સર્વ; રૂ૫ જેઈ ફકીરનું, મનના મુકે ગર્વ; ભગવા કછેટા વાળીયા, તેથી શોભે સુંદર અંગ. નેત્ર જળ ભરી કરી, કહે એમ વારંવાર; એ હંસા એમ કહે સહી, બીજે નહિ ઉચ્ચાર. લેક કહે ફકીરને જે જોઈએ તે ; માગો માં સામું જોઈએ કારણ મનનું કહો. બેલાવે તે મુખેથી, કહે છે હંસા એમ; બીજું કાંઈ બોલે નહીં, ધ્યાનમાં આવે જેમ. રેજ દિન ફરતાં ફરતાં સહી, સાંજે આવે માલણ ત્યાંય; એમ દહાડા ઘણાક વહી ગયા, નવ જાણીતી માલણ થાય. એમ કરતા ફરતા પરવર્યા જ્યાં છે રાજદ્વાર ઓ હંસા એમ કહે સહી, તેને જુવે લેક અપાર. એમ ફરતા ફરતા આવીયા, જ્યાં છે પુત્રીને મહેલ, મહેલ તળે ઉભા રહી, નાખે છે એમ ટેલ. હંસા હંસા એમજ કહ્યું, નેત્ર ભરીને નીર; તે ઉંચી કષ્ટ કરી, અમ કહેતે ફરે ફકીર. તે કુંવરી બેઠી છે બારીએ,
For Private And Personal Use Only