Agam 44 Chulika 01 Nandi Sutra

Author(s): Devvachak, Jindasgani Mahattar, Punyavijay
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 87

५२ जिणदासगणिमहत्तरविरइयाए चुण्णीए संजयं
[सु०७३-७४ 'आघविजंति' आख्यायन्ते सामण्णतो [विसेसतो] विसेससामण्णतो वा, पण्णविजंति भेदाभेदेहि, तेसिं भेदभभेदाणं सरूवमक्खाणं परूवणा, दंसिर्जति उवमामेत्तेण जहा गो तहा गवय इति, णिदसणं हेतु-दिटुंतेहिं, उवदंसणा उवणयोवसंधारेहिं सव्वणएहि वा । अहवा एगहिता एते । 'ते' इति पण्णवणिज्जाण णिद्देसो । 'तहा' इति पण्णवर्ग
पण्णवणिज्जे वा पडुच्च सादि सपज्जवसाणं भवति । तत्थ पण्णवगं पडुच्च उवयोगतो सरविसेसतो पयत्तयो आसण5 विसेसतो य सादि सपज्जवसाणं । पण्णवणिज्जे पडुच्च गतीतो ठाणतो दुपदेसादिभेदतो तहेगपदेसादिमवगाहतो एगसमयादिमवत्थाणतो वण्णादिपजवे य आसज सादि सपज्जवसाणं । पाढंतरं वा "ते तदा पडुच्च" 'तया' इति कालं अनाद्यपर्यवसितम् । भावतः श्रुतज्ञानं क्षायोपशमिके भावे नित्यं वर्तते स्वामित्वसम्बन्ध इति ।
७३. अहवा भवसिद्धीयस्स सुयं साईयं सपज्जवसियं, अभवसिद्धीयस्स सुयं अणादीयं अपज्जवसिय । 10 ७३. अहवा सादि सपज्जवसाणं सपडिपक्खपदेमु भंगचतुक्के पढमभंगे सम्मसहितमुतभावो चिंतेयव्यो,
अणेगविहं वा खयोवसमभावं पडुच्च दवादिउवयोगं वा पडुच्च पढमभंगो भवति । वितियभंगो मुण्णो, अहवा अभयाणं अणागतद्धसंजोगेण मुतभावो भाणितव्यो। चरिम-ततियभंगेसु अविसिट्टमुतभावो अभव-भव्वे पडुच्च जोएतव्यो। अभवसिद्धीयस्स इत्यादि सुतसिद्धं । इह चरिम-ततियभंगेसु अणादिसुतभावो दिट्ठो मुताधि
कारतो, इधरा मतिभावो वि दट्टव्वो, मति-सुताण अण्णोण्णाणुगतत्तणतो । सो य अणादिणाणभावो जहण्णो 15 अजहण्ण[जे० २१० द्वि०]मणुकोसो वा हवेज, उक्कोसो ण भवति, कम्हा ? जम्हा उक्कोसनाणभावो केवलिणो भवति ।। तस्स य मुत्ते इमं पमाणं पढिज्जति
७४. सव्वागासपदेसग्गं सव्वागासपदेसेहिं अणंतगुणियं पज्जवैग्गक्खरं णिप्फज्जइ ।
७४. सव्वागासपदेस इत्यादि सूत्रं । सबमिति-अपरिसेससव्वग्गं अधिकिच्चेवं भण्णति, सव्वं आकासं सव्वाकासं, सव्वागासस्स पदेसा सव्वागासपदेसा, जं एतेसिं अग्गं-जं परिमाणं ति वुत्तं भवति, एतं सव्वागासप्प20 देसरासियग्गं अणंतेण रासिणा अण्णण गुणितं ताहे जं रासिपमाणं लब्भति तं सबपज्जवाण अग्गं भवति ।
पज्जाया णाम-एक्केकस्साऽऽगासपदेसस्स जावंतो अगरुलहुयादी पज्जवा ते पण्णाए सव्वे संपिंडिता, तेसिं संपिंडिताणं जं अग्गं एतप्पमाणं अक्खरं लब्भति ।
[अक्ख र पडलं] इह अक्खरं ति दुविहं-णाणं अकारादिदव्वसुतक्खरं च। तत्थ नाणमक्खरं ति अविसेसतो सबनाणमक्खरं, 25 जम्हा तं जीवातो उप्पण्णं अणण्णभावत्तणतो णो क्खरति त्ति, इह पुण सव्वपज्जायतुल्लत्तणतो केवलणाणं
घेत्तव्यं, जम्हा केवलं सबदव्वपज्जायविण्णत्तिसमत्थं भवति । तं च केवलं णेये पवत्तइ, तस्स वि परिमाणं इभेणं चेव विधिणा भाणितव्–'सव्वागासपदेसगं' इत्यादि पूर्ववत् । ते य सव्वदचपज्जाया समासतो तीसं इमेण विधिणा-गुरू लहू गुरुलहू अगुरुलहू एते चतुरो, पंच वण्णा, दो गंधा, पंच रसा, अट्ठ फासा, अणित्थत्थसंठाणसहिता छ संठाणा, एते मुत्तदव्वे सव्वे संभवंति । अमुत्तदव्वेसु अगुरुलहू चेव एक्को पज्जायो संभवइ ।
१ "आपविजंति' त्ति प्राकृतशेल्या आख्यायन्ते, सामान्य-विशेषाभ्यां कथ्यन्त इत्यर्थः” इति हारि०नन्दिवृत्तौ । “अग्धविनंति' त्ति प्राकृतत्वाद् आण्यायन्ते, सामान्यरूपतया विशेषरूपतया वा कथ्यन्ते इत्यर्थः" इति मलय नन्दिवृत्तौ ॥ २ सायि सप खं० । साई सप ल० ॥३ पजवक्खरं जे. मो. मु. विआमलवृत्तौ २६८ पत्रे नन्दिसूत्रपाठोद्धरणे । नाय पाठश्चूणि-वृत्तिकृतां सम्मतः ॥
Jain Education Interational