Agam 02 Ang 02 Sutrakrutangsutra Vol 1 Niryukti

Author(s): Bhadrabahuswami, Punyavijay
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 194

सुत्तगा० ४६५-७१]
सूयगडंगसुत्तं बिइयमंग पढमो सुयक्खंधो। ४६९. गिहे दीवमपासंता पुरिसादाणिया णरा।
ते वीरा बंधणुम्मुक्का णावखंति जीवितं ॥ ३५ ॥ ४६९. [गिहे दीवमपासंता० सिलोगो।............. पुरुषादानीयाः सेव्यन्त इत्यर्थः, नो राजा-ऽमात्याश्च पण्डिता धर्मलिप्सवो वा पुरुषादानीया भवन्ति इत्यतः प्रव्रजन्ति, प्रव्रजितास्तु ते वीरा बंधणुम्मुक्का । अधवा पूर्व गृहवासे द्विविधमपि भावद्वीपं अदृष्टवन्तः प्रव्रज्यामुपेत्य पुरुषादानीया । यदा संवृत्ता भवन्ति धर्मलिप्सुभिः पुरुषैरादानीयाः । अथवा ग्राह्याः पुरुषा इत्यादानीयाः । अथवाऽऽदानीय इत्यादानार्थिकः साधुः, पुरुषश्चासौ आदानीयश्च पुरुषादानीयः। ते वीरा इति आदानीयाः, विराजन्त इति वीराः। बन्धनानि कालादीनि तेभ्यो मुक्का बंधणुम्मुक्का । न तदसंयमजीवितं पुनरवकाङ्क्षन्ते विषय-कषायादिजीवितं वा ॥ ३५ ॥ जं तं कषायादिजीवितं पासत्यादिजीवितं तदिदम् । तं जधा४७०. अगिद्धे सह-फासेसु आरंभेसु अणिस्सिते ।
10 सव्वेतं समयातीयं जमिदं लवितं बहुं ॥ ३६॥ ४७०. अगिद्धे सद्द-फासेसु० सिलोगो । मणुण्णेसु सहेसु फासेसु य अगिद्धेण भवितव्वं, रूवेसु अमुच्छितेण भवितव्वं, एवं गंध-रसेसु समणुण्णेसु य । अमणुण्णेसु य सव्वेसु दोसो ण कायव्यो । णिगमणमिदाणिं अपदिश्यते-सव्वेतं समयातीयं, सव्वमिति यदिदं धर्म प्रति इह मयाऽध्ययनेऽपदिष्टम् । समय आरुहत एव, आदीयं ति भक्षणम् , समयाभ्यन्तरकरणमात्रम्, "अद भक्षणे" समयेण अतीतं समयाभ्यन्तरे, न समयेन समयेनात्तमित्यर्थः । अथवा ये वा परे 15 कुसमयाः तान् कुसमयान् एतदतीतम् , अज्ञानदोषाद् विषयलालस्याच्च न तैरावजंत इत्यर्थः । किं तत् ?, यदिदं लवितं बहुं, लवितं नाम कथितमित्यर्थः ।। ३६ ॥ किश्च-उक्तावशेषमिदमपदिश्यते
४७१. अतिमाणं च मायं च तं परिणाय पंडिते।
गारवाणि य सव्वाणि णेव्वाणं संधए मुणि ॥ ३७॥ त्ति बेमि ॥ ॥धम्मो सम्मत्तो। णवमं अज्झयणं सम्मत्तं ॥९॥
20 ४७१. अतिमाणं च मायं च० सिलोगो । अतिरतिक्रमणादि, अतिशयेन मानं अतिमानम् , एवं मायामपि, चशब्दात् क्रोध-लोभावपि । कोऽर्थः ? यद्यपि तावत् क्रोधोदयः स्यात् तथापि तस्य निग्रहः कार्यः, न तु साफल्यम् , एवं शेषाणामपि । अथवा यद्यपि मानार्हेष्वाचार्यादिषु प्रशस्तो मानः क्रियते सरागत्वात् तथापि तमतीत्य योऽन्यो जात्यादिमानः
परिण्णाय [ पंडिते], तं दुविधाए वि परिण्णाए परिजाणेज्ज । एवं शेषेष्वपि प्रयोजयितव्यम् । गारवाणि य सव्वाणि, इडीगारवादीणि, परिज्ञायेति वर्त्तते । णेव्वाणं संधए मुणी, णिव्वाणमिति संयम एव, तं संयम अच्छिण्णसंधणाए ताव संधेहि जाव परं संयमट्ठाणं संधितं । अधवा णिव्वाणमिति मोक्षः संधित इति ॥ ३७ ।।
॥ धर्माध्ययनं नवमम् ॥९॥
१°मपस्संता खं २ पु १ पु२॥ २सव्वं तं खं २ पु १ पु२॥ ३समतातीतं खं १ खं २ पु १॥ ४जमेतं खं १ खं२ पु१पुर वृ० दी०॥ ५°णात खं १॥
Jain Education Intemational