Agam 02 Ang 02 Sutrakrutangsutra Vol 1 Niryukti

Author(s): Bhadrabahuswami, Punyavijay
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 239

२२८
णिजुत्ति-चुण्णिसमलंकियं
[१४ गंथज्झयर्ण ५७९. गंथं विधाय इह सिक्खमाणो० वृत्तम् । सावधं द्रव्यग्रन्थः, प्राणातिपातादि मिथ्यात्वादि अप्पसत्थभावग्रन्थं च विसेसेणं हित्वा विधायः पसत्थभावग्रन्थं तु णाण-दसण-चरित्ताई आदाय, खयोवसमियं णाणं कस्सइ पुव्वादत्तं भवति, किंचिदादाय पव्वयति आदानार्थम् ; खाइगस्स तु णियमादाय । दर्शनं त्रिविधम् , तस्यापि कस्यचिदादानाय, केनचित् पूर्वेनादत्तेन क्षायोपशमिकेन, पूर्वगृहीतस्य तु आदानार्थ बुद्ध्यपेक्षम् । चरित्रस्य तु त्रिविधस्याप्यादानाय, प्रशस्तभावगैन्थे5 नाये(? नोपेत इत्यर्थः तेनात्रात्मानं प्रथयति । इहेति इह प्रवचने । इति च पठ्यते उपप्रदर्शनार्थः । एवं दुविधाए सिक्खाए सिक्खमाणो उत्थायेति प्रव्रज्य सोभणं बंभचेरं वसेजा सुचारित्रमित्यर्थः, गुप्तिपरिसुद्धं वा मैथुनं बंभचेरं वुच्चति, गुरुपादमूले जावज्जीवाए जाव अब्भुज्जतविहारं ण पडिवजति ताव वसे । ओवातकारी णिपुंसकारी, जं जं वुच्चति तं तं सिक्खति गणसिक्खाए, सुट्ट वि सिक्खितं च आसेवणसिक्खाए अपडिक्खलेंतो जे छेगे विप्पमादंण कुजा, यश्छेकः स विप्रमाद
प्रमादो नाम अनुद्यमः, [विप्रमादः] यथोक्तकरणम् , यथाऽऽतुरः सम्यग्वैद्योपपातकारी शान्ति लभते एवं साधुरपि 10 सावद्यग्रन्थपरिहारी पापकर्मभेषजस्थानीयेन प्रशस्तभावग्रन्थेन कर्मामयशान्तिं लभते ॥ १॥
जो पुण एगल्लविहारपडिमाए अप्पज्जत्तो, गच्छम्मि केयि पुरिसे अविदिणि(?ण्णे) णिगच्छंति अवितीर्णश्रुतमहोदधी, यद्वा नासौ तीर्थकरादिभिर्विधत्तः तस्स दुजादादी दोसा भवंति, इमे चान्ये । सूत्रम्
५८०. जधा दिया पोतमपत्तजातं, सवासगा पवितुं मण्णमाणं।
तमचाईतं तरुणमपंक्खगं वा, ढंकादि अवत्तगमं हरेजा ॥२॥ 15 ५८०. जधा दिया. वृत्तम् । पोतमपत्तजातं सवासगा पवितुं मण्णमाणं, स्ववासगाद् गर्भादण्डाञ्च द्विर्वा जातो द्विजः । पततीति पोतः । पतन्तं त्रायन्तीति पतत्राणि पिञ्छानीत्यर्थः, नास्य पत्राणि जातानि अपत्रजातः । सवासगा पवितुं प्रलातुं तमचाइ[तं] तरु णम]पक्खगं वा सवासगातो उल्ली (?ड्डी)णं पुणो उड्डेतुमसक्केन्तं, ढङ्कः पंखी, ढल आदिर्येषां ते भवन्ति ढंकादिणो अन्यतराः, अव्यक्तगम इति अपर्याप्तः, हरेज वा, पिवीलिकाओ व णं खाएज, मारेज वा णं
चेडरूवाणि धाडेज वा, अपि काकेनापि हियते ॥ २ ॥ एष दृष्टान्तः । सूत्रेणैवोपसंहारः20
५८१. एवं तु सिक्खे वि अपुट्ठधम्मे, णिस्सारं वुसिमं मण्णमाणो।
दियस्स छावं व अपत्तजातं, हरिंसु णं पावधम्मा अणेगे ॥३॥ ५८१. एवं तु सिद्धे (सिक्खे ) वि अपुढधम्मे० वृत्तम् । न स्पृष्टो येन धर्मः स भवति अपुट्ठधम्मे, अगीतार्थ इत्यर्थः । णिस्सारमिति इहलोकसुह, णिस्सारं खुसिमं णाम चारित्रं णिस्सारं मण्णमाणो, परलोअसुहं चाणिस्सारं मण्णमाणो, दियस्स छावं व स एव द्विजः-पक्षी चटिकादीनामन्यतमः, छावगं नाम पिल्लगं, अपनजातं अपक्षजातं हरिंसु हरिति 28 हरिस्संति वा, त्रैकाल्यदर्शनार्थं तीतकालग्रहणम् । पापो येषां धर्म:-मिथ्यादर्शनं अविरतिश्च ते पापधर्माः भिक्षुकादीनि तिणि तिसट्राणि पावादियसताणि विप्परिणामेऊण हरति । तद्यथा-जीवाकुलत्वाद् दुःसाध्या अहिंसा, दुःखेन च वो धर्मः, इह तु सुखेन शुचिवादिनोऽपि द्विषन्ति आमघटवदित्येवं कुप्रवचनजलेन विनश्यन्ति । रायादिणो णियल्लगा वा णं विसएहिं णिमंतेन्ति, इत्थी वा इत्यादि । अनेक इति बहवः पाषण्डिनो गृहिणश्च ॥ ३ ॥ यतश्चैते दोषाः अगृहीतप्रन्थस्य तेन तद्रहणार्थ गुरुपादमूले
५८२. ओसाणमिच्छे मणुए समाधि, अणोसिते णंतकरे त्ति" णचा।
_ओभासमाणे दवियस्स वित्तं, ण णिकसे बहिता आसुपण्णे ॥४॥ १गंधं वा० मो०॥ २ पूर्वेन दत्तेन चूसप्र०॥ ३'ग्रन्थो आदानीयेत्यर्थः मु०॥ ४°डिकूलेत्ति जे सं० वा० मो० ॥ ५ स्थानीयान प्रश° चूसप्र० ॥ ६ दिता पोखं १॥ ७सावासगा खं १ खं २ पु १ पु २ वृ० दी.॥ ८ इउं तखं २॥ ९ पत्तजातं ढं खं १ ख २ पु १ पु २ वृ० दी०॥ १० तु सेहं पि अपुट्ठधम्म, णिस्सारियं वुसिमं मण्णमाणा खं १ खं २ पु १ पु२ वृ० दी.॥ ११इ खं २ पु १ पु २। ति खं १॥
Jain Education Intemational