Agam 02 Ang 02 Sutrakrutangsutra Vol 1 Niryukti

Author(s): Bhadrabahuswami, Punyavijay
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 231

२२०
णिज्जुत्ति-चुण्णिसमलंकियं
[१३ आहत्तहियज्झयणं तीर्थकरैः; “जुषी प्रीति-सेवनयोः" तं अस्सयंता कम्मोदयदोसेणं केयि दुब्वियबुद्धी असहहंता, केचित् श्रद्दधतोऽपि धृतिदुर्बलाः यावज्जीवमशक्नुवन्तो यथारोपितमनुपालयितुं, जेहिं चेव णिचारणवत्सलेहिं पुत्रवत् सङ्ग्रहीताः ते चेव कहिंचि चुक्क-क्खलिते चोदेमाणा अण्णतरं वा साधुं पडिचोदंति फरुसं वदंति, 'मा एवं करेहि त्ति नैष शास्तारोपदेशः' इति सस्थारमेव फरुसंवदंति, सो हि न ज्ञातवान्-किं वा तस्स उवदिसंतस्स पारकस्स छिज्जति ? सुहं परायएहिं हत्थेहिं इंगाला । कडिजति । अथवा यः शास्ति स शास्ता आचार्य एव, तं पि चोदेंतो फरुसं वदंति अशीलो वा असंतिभावे य वट्टमाणो, असत्पुरुषाः सुशीलं दुःशीलं वदन्ति दुःशीलं सुशीलं च ॥२॥ किश्च
५५८. विसोधियं वा अणुकाहयंते, जे आतभावेण वियागेरेंति।
अट्ठाणिगे होति बहूगुणाणं, जे णाणसंकाए मुसं वदंति ॥ ३ ॥ ५५८. विसोधियं वा अणुकाहयंते. वृत्तम् । विसोधिकरं विसोधियं, धम्मकधा सुत्तत्थो वा । अनु पश्चाद्भावे, 10 कथितमाचार्यैः अनुकथयन्ति अन्येषाम् । तधाऽऽचार्यपरम्परागतं णाणं चरित्तं वा जमालिप्पभितयो आतभावेण वियागरोंति, भावो नाम ज्ञानं अभिप्रायो वा, उस्सुत्तं पण्णवेंति, पौर्वापर्येणाशक्नुवन्तः परिणमयितुं वितधं कथयन्ति आचार्यासमीपे, गोष्ठामाहिलवत् । निग्गता वा जमालिवत् ‘एवं न युज्यते, यथोदितमेव संयुज्यते' इत्येवं आतभावेन वियागरेंति । केचित् कथ्यमानमपि ब्रुवते-नैतदेवं युज्यते यथा भवानाह, स्यादेवं तु युज्यते । स एवं स्वच्छन्दः अट्ठाणिगे होति
बहुगुणाणं, अनायतनं असम्भवः अनाचारः अस्थानमित्यनान्तरम् । गुणाः15 सुस्सूसति पडिपुच्छति सुणेति गेण्हति य ईहए यावि । तत्तो अपोहए वा धारेति करेति वा सम्मं ॥ १॥
[आव०नि० गा० २२] एतेसिं सुस्सूसणादीणं गुणाणं अत्थाणं भवति, वैनयिकमन्योन्यसाधारणवैयावृत्यादीनां च । अथवा "सवणे गाणे विण्णाणे" [ ] पठ्यते च-"अट्ठाणिए होति बहू णिवेसे" अस्थानिको गुणानाम् , दोषाणां तु बहू निवेशो
भवति, नियतं वेशो निवेशोऽवैनयिकादीनां दोषाणाम् । जे गाणसंकाए मुसं वदंति, णाणे संका गाणसंका, तेसु तेसु 20 णाणंतरेसु एवमेतन्न युज्यते, अथवा संकेति मान्यार्थाः ये ज्ञानवन्तमात्मानं मन्यमानाः मुसं लवंति, अभयभावे छंदता णियमा चेव मुसं वदंति जमालिवत् , जम्मि अणुवादी अभिणिवेसेण भवति तदपि मृषा भवति ॥ ३ ॥
५५९. जे आवि पुट्ठा पलिउंचयंति, आदाणमटुं खलु वंचयंति।
असाधुणो ते इह साधुमाणी, मायण्णिऐहिंति अणंतैघातं ॥४॥ ५५९. जे आवि पुट्ठा पलिउंचयंति० वृत्तम् । ये इत्यनिर्दिष्टनिर्देशः । केनचिदधीतं कस्यचित् सकाशाद् जात्यादिपरिपेलवस्य, स च पृष्टः केनचित्-कस्य सकाशाद् भवताऽधीतम् ? इति, ततः स तस्मादाचार्याद् जात्यादिभिरात्मानमुत्कृष्टं मन्यमानः तमाचार्यमपद्भुते, प्रख्यातमन्यमुद्दिशति । योऽपि तावद् यथा वैरखामी पदानुसरणलब्धिसम्पन्नः आयरियातो अधिकतरं पण्णवेति तेनापि न निवितव्यः आचार्यः, किमङ्ग पुनर्ये समाना न्यूनतरा वा । जे पुट्ठा भणंति अत्तुक्कस्सेण-मया चैवैतद विस्तरतो विकल्पितं अर्थपदं सूत्रं वा विसोधितं, सो णिण्हगो असंतिभावट्ठितो । यस्य वा सकाशात् केनचिदधीतम ग्रहणशक्तितया वा तेनान्यतोऽधिकमधीतं शब्द-च्छन्द-हेतुकादि, गृहवासे वा तेन शब्दादीन्यधीतानि, परेण चोदितः-त्वया अमकाचार्यस्य सकाशादधीतम् ? इति, स किं जानीते वराको मृत्पिण्डः ? यस्यौष्ठावपि न सम्यक, यतः अभ्युत्थानादि
१ करोति, नैष चूसप्र० ॥ २ परिक्कस्स पु० मो० । परिक्खस्स सं० वा० ॥ ३ ते खं २ पु १ पु २ वृ० दी । च खं १ ॥ ४याऽऽतभा खं २ पु १० दी० ॥ ५'गरेजा खं १ खं २ पु १ पु २ वृ० दी० ॥ ६बह णिवेसे चूपा० धुपा०॥ ७वतेज्जा खं २ पु१। वदेजा खं १। वइज्जा पु २॥ ८°णुकोट्टयंते चूसप्र०॥ ९ आचार्यपरोक्षे इत्यर्थः ॥ १० यावि खं १ खं २ पु १ वृ०॥ . ११ आताण खं २ पु१॥ १२°एसिति खं २ पु १ पु २ वृ० दी०॥ १३°तघंतं खं १ खं २ पु२॥ १४ प्रत्याख्या चूसप्र॥
Jain Education Intemational