Agam 02 Ang 02 Sutrakrutangsutra Vol 1 Niryukti

Author(s): Bhadrabahuswami, Punyavijay
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 200

सुत्तगा०४८०-८७]
सूयगडंगसुत्तं विडयमंग पढमो सुयक्खंधो। एको मे सासओ अप्पा णाण-दसणसंजुतो।
सेसा मे बाहिरा भावा सव्वे संजोगलक्खणा ॥ १ ॥ [संस्ता० पौ० गा० ११] __एवं वैराग्यं अणुपत्थेज्ज । अथ किमालम्बनं कृत्वा ? एतं पमोक्खे ण मुसं ति पास, जं चेव एतं एकत्वं एस चेष पमोक्खो, कारणे कार्योपचारादेष एव मोक्षः, भृशं मोक्षो पमोक्खो, सत्यश्चायम् । अथवा ज्ञानादिसमाधिप्रमोक्षं "अमुसं" ति
तत । एष तावदेकान्तसमाधिरेव प्रमोक्षः अमसे त्ति अनन्तः । अयं चापरः प्रमोक्षक इति-अक्रोधने न केवलमक्रोधने, । एवं अथंभणे अधंकणे अलुब्भणे जाव अमिच्छादसणे । सत्यो णाम संयमो अननृतं वा, सत्ये रतः सत्यरतः । तपस्वी पुनरुत्तरगुणाः ॥ १२ ॥ एते हि मूलोत्तरगुणा विचित्रा स्रगिव स्वीकृताः । तत्रोत्तरगुणा दर्शिताः । मूलगुणास्तु
४८४. इत्थीसु या आरतमेधुणे या, परिग्गहं चेव अमायमीणे।
उच्चावएहिं विसएहिं ताया, ण संसयं भिक्खु समाधिपत्ते ॥१३॥ ४८४. इत्थीसु या आरतमेधुणे या० वृत्तम् । तिविहाओ इत्थिगाओ । ने रतः अरतः, विरत इत्यर्थः । परिग्गहं 10 चेव अमायमीणे, एवं सेसा वि अहिंसादयो मूलगुणाः । चउत्थ-पंचमयाणं तु वयाणं भावणाओ उत्तरगुणो गहितो । उच्चावरहिं उच्चावया हि अनेकप्रकाराः शब्दादयः, अधवा उच्चा इति उत्कृष्टाः, अवचा जघन्याः, शेषा मध्यमाः। त्रायत इति त्राता। "श्रि सेवायाम् न संश्रयमानः असंश्रयमान एव च विषयान् भिक्षुः समाधिप्राप्तो भवतीहैव, "नैवास्ति राजराजस्य तत् सुखं०" [प्रशम० मा० १२८ ], परे मोक्ष इति ॥ १३ ॥ स एवं समाधिप्राप्तः४८५. अरतिं रतिं च अभिभूय भिक्खू, तेणादिफासं तह सीतफासं।
15 'तेउं च सई चाधियासएन्जा, सुभि च दुभि च तितिक्खएज्जा ॥१४॥ ४८५. अरति रतिं च अभिभूय भिक्खू० वृत्तम् । अरती संजमे, रती असंजमे, तं अरतिं रतिं च अमिभूय भिक्खू । केण ? समाधीए । तणादिफासं ति, तणफासग्गहणेण कट्ठसंथारग-इक्कडा य समाधिसमाओ गहियाओ, वत्थ तणेहि विज्झमाणे वा अत्युरमाणे वा सम्म अधियासंति । सीतं सीतपरीसहो । तेऊ उसिणपरीसहो। तणादिफासग्गहणेण दंसमसगादिपरीसहा गहिता। सहरगहणेण सव्वे अक्कोसादिसहपरीसहादि गहिता। सुन्भि-दुभिगहणेण इट्टा-ऽणिविसया 20 गहिता ॥ १४ ॥ किञ्च
४८६. गुत्ते वईए य समाधिपत्ते, लेस्सं समाहहु परिवएना ।
गिहं ण छाए ण वि छादएज्जा, सम्मिस्सिभावं पजहे पयासु॥१५॥ ४८६. गुत्ते वईए य समाधिपत्ते० वृत्तम् । मौनी वा समिते वा भाषते, भावसमाधिपत्ते भवति । लेस्सं समाहट्ट, तिण्णि [अपसत्थाओ] लेस्साओ अवहट्टु तिण्णि पसत्थाओ उपह९ सव्वतो व्रजेत् परिव्वएज । किंच-गिह ण छाए ण 25 वि छादएजा, उरग इव परकृतनिलयः स्यात् । सम्मिस्सिभावं, प्रजायन्तः प्रजाः स्त्रियः, अथवा सर्वा एव प्रजाः गृहस्थाः तैः सम्मिश्रीभावं पजहे । सम्मिस्सिभावो णाम एगतो वासः आगमण-गमणाइसंथवो स्नेहो वा ॥ १५ ॥ एवं चारित्रसमाधिः परिसमाप्तः । इदानीं दर्शनभावसमाधिः४८७. जे केई लोगैम्मि तु अकिरियाता, अण्णेण पुट्ठा धुतमादियंति।
आरंभसत्ता गढिता य लोए, धम्मं ण जाणंति विमोक्खहेतुं ॥१६॥ 30 १मेहणाओ खं पु१ वृ० दी। मेधुणे उ खं २ पु २॥ २ अकुव्वमाणो। उच्चावतेसुं विसपसु ताती खं १ ख २पु१ पु २ वृ० वी० ॥ ३णिस्संसयं खं २ पु १ पु २ वृ० वी०॥ ४"आ-समन्ताद् न रतः अरतः, निवृत्त इत्यर्थः ।" इति वृत्तिः ॥ ५ तणाति खं २ पु १॥ ६ उण्हं च दंसं च खं २ पु १ पु २ वृ० दी० ॥ ७°क्खए या खं २॥ ८ लिस्सं खं २ पु १३२॥ ९छावपजा सं २ पु १ पु २। छावणिज्जा खं १॥१० सम्मिस्सभा खं २ पु१पु२ वृ० दी। सम्मिस्सिभाषं खं १ वृपा.॥ ११ पतासुख १॥ १२ केति खं १॥ १३ लोगंसि खं २ पु १ पु २॥ १४ 'मादिसति खं १ खं २ पु १ पु २ वृ० दी.॥