Book Title: Adhyatma Gita
Author(s): Dhirajlal D Mehta
Publisher: Jain Dharm Prasaran Trust Surat

View full book text
Previous | Next

Page 30
________________ અધ્યાત્મ ગીતા ગાથા-૧૦-૧૧ ૧૫ બનેલો તથા ઇન્દ્રિયજ્ઞાનથી જરા પણ કળી ન શકાય (કલ્પી ન શકાય - સમજી ન શકાય) તેવો આ આત્મા છે. આમ આ સમભિરૂઢનય કહે છે. તથા વળી એવભૂતનયથી આ આત્મા અત્યન્ત નિર્મળ છે એટલે સ્વચ્છદ્રવ્ય છે. ક્યારેય મલીન થયું નથી. અને થશે પણ નહીં અને સદાકાળ પોતાના સર્વ આત્મધર્મોના (કવળજ્ઞાન કેવલદર્શન આદિ ગુણોના) પ્રકાશવાળો જ આ પદાર્થ છે. ક્યારેય ગુણોના પ્રકાશ વિનાનો અંધકારમય ન થાય તેવું આ દ્રવ્ય છે. પોતાના શુદ્ધ બુદ્ધ પર્યાયોની પ્રગટતાવાળો આ પદાર્થ છે તથા પુરેપુરી આત્મશક્તિના વિકાસવાળો (અનંત અનંત વીર્યવાળો) આ પદાર્થ છે. આ પદાર્થ ક્યારેય મલીન થતો નથી. થયો નથી અને થશે પણ નહીં. તેવો શુદ્ધબુદ્ધ-નિર્મળ નિરંજન આ નિર્દોષ પદાર્થ છે. I૧૦ના एम नयभंग संगे सनूरो साधना सिद्धता रूप पूरो । साधकभाव त्यां लगी अधूरो, साध्य सिद्धे नही हेतु शूरो ॥ ११ ॥ ગાથાર્થ :- આ પ્રમાણે જુદા જુદા નયની અપેક્ષાએ તેજસ્વી (પ્રતાપી) એવો આ આત્મા નામનો પદાર્થ સાધના કરતાં કરતાં સિદ્ધતા સ્વરૂપને પ્રગટ કરનારો બને છે. જયાં સુધી આ આત્મા સાધનાદશામાં વર્તે છે ત્યાં સુધી અધૂરો કહેવાય છે. જયારે સાધ્યની સિદ્ધિ થઈ જાય છે. સિદ્ધ દશા પ્રાપ્ત કરે છે. ત્યારે હેતુ સેવવામાં (સાધનાની કાર્યવાહીમાં) આ આત્માને શૂરવીર થવાનું રહેતું નથી. || ૧૧ |

Loading...

Page Navigation
1 ... 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106