________________
૨૨
પ.પૂજ્ય દેવચંદ્રજી મહારાજ વિરચિત
एम उपयोग वीर्यादिपरभावरंगी ।
करे कर्म वृद्धि ॥
यदा परदयादिक सुहविकल्पे ।
तदा पुण्यकर्मतणो बंध कल्पे ॥ १५ ॥
ગાથાર્થ::- આ જ પ્રમાણે ઉપયોગ અને વીર્ય વિગેરે જે આત્માના ગુણો છે. તે ગુણો પણ પરભાવના રંગવાળા બની ગયા છે. તેના જ કારણે આ જીવ કર્મો બાંધે છે અને કર્મની વૃદ્ધિ જ કરે છે જ્યારે આ જીવ પરજીવની દયા આદિ શુભવિચારો કરે છે ત્યારે પણ આવા શુભસંકલ્પોના કારણે શુભકર્મોનો (પુણ્યકર્મોનો) પણ બંધ જ કરે છે. (નિર્જરા કરતો નથી.) | ૧૫ ॥
વિવેચન :- આ આત્મા સ્વદ્રવ્ય શું ? અને પરદ્રવ્ય શું ? આ સર્વથા ભૂલી જ ગયો છે અને પરદ્રવ્યને (પુદ્ગલ દ્રવ્યાદિને જ) પોતાનું દ્રવ્ય માનીને તેને જ ગ્રહણ કરવામાં, તેનો જ સંગ્રહ કરવામાં તેમાં જ રચ્યા પચ્યા રહેવામાં પોતાની તમામ શક્તિઓ ને તેમાં જ જોડી દીધી છે. પોતાનો ઉપયોગ ગુણ અને પોતાનો વીર્ય ગુણ વિગેરે ગુણો દ્વારા આત્મસાધના કરવાને બદલે આ જ સર્વ ગુણોને પુદ્ગલદ્રવ્યના રંગી-સંગી બનાવી દીધા છે.
જે દ્રવ્ય પોતાનું નથી, પોતાનું થયું નથી. પોતાનું ક્યારેય પણ થવાનું નથી. સાથે આવ્યું નથી. સાથે આવવાનું નથી તેવા દ્રવ્યને પોતાનું માનીને તેની જ સજાવટમાં, તેની જ માવજતમાં આ જીવ જોડાઈ ગયો છે અને તેના કારણે જ સમયે સમયે કર્મ બાંધે છે અને કર્મોની વૃદ્ધિ કરે છે.
સંસારમાં પણ જો કોઈ પુરુષ બીજાની માલિકીની જે વસ્તુ હોય અને પોતાની માલિકીની ન હોય તેને જો હાથ લગાવે, ચોરી કરે તો
