Book Title: Adhyatma Gita
Author(s): Dhirajlal D Mehta
Publisher: Jain Dharm Prasaran Trust Surat

View full book text
Previous | Next

Page 62
________________ અધ્યાત્મ ગીતા ગાથા-૨૮ ४१ (વિશેષે વિશેષે ત્યજી દે છે.) તે મોહના ભાવોથી આ આત્મા અતિશય દૂર થઈ જાય છે. મોહ વધારે એવા અર્થાત્ મોહદશાની વૃદ્ધિ કરનારા એવા સાંસારિક ભાવોથી - સોનાથી – રૂપાથી, ધનથી, કુટુંબ પરિવારથી, પોતાના આત્માને અળગો કરીને એકત્વભાવનામાં અને અન્યત્વભાવનામાં આરૂઢ થાય છે. || ર૭ | सम्यग् रत्नत्रयी-रस राच्यो चेतनराय । ज्ञानक्रिया चक्रे चकचूरे सर्व अपाय ॥ कारकचक्र स्वभावथी साधे पूरण साध्य । करता कारण कारज एक थया निराबाध ॥ २८ ॥ ગાથાર્થ - સમ્યગુ એવી જે રત્નત્રયી છે તેનો રસ લાગ્યો, તેના રસમાં આ ચેતનરાજ (આત્મા) લયલીન થયો. જ્ઞાન અને ક્રિયા આ બન્ને પૈડાઓ વડે સર્વ વિઘ્નોનો વિનાશ કરીને છએ કારકને સ્વભાવદશામાં જોડીને આ આત્મા પોતાના પરિપૂર્ણ સાધ્યને સાધે છે. ત્યારે કર્તા, કારણ, અને કાર્ય આ ત્રણે કોઈપણ જાતની બાધા વિના એકમેકપણાને પામે છે. || ૨૮ || વિવેચન - પરભાવદશાની પ્રીતિ તુટી જવાથી સમ્યગુ એવી રત્નત્રયી (સમ્યગ્દર્શન-સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યક્યારિત્ર) આ ત્રણે આત્માના જે ગુણો છે. તેનો જ આ જીવને રસ લાગ્યો છે. આ ચેતનરાજ (આત્મા) આ ત્રણે આત્માના જે ગુણો છે તેમાં જ લયલીન થયો છે. તેમાં જ એકાગ્ર બન્યો છે, તેનો જ રસ લાગ્યો છે. તેના કારણે, તથા સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યક્રક્રિયા આ બન્ને પૈડાઓ વડે કર્મોનો નાશ કરવામાં આત્માનો રથ એવો ફેરવે છે કે આ બન્ને

Loading...

Page Navigation
1 ... 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106