________________
અધ્યાત્મ ગીતા
ગાથા-૪૪
૭૫
દેખવાનું, અને મોહક શબ્દો સાંભળવાનું જે સાંસારિક સુખ છે. તેનાથી સર્વથા નિઃસ્પૃહ જે મુનિ મહાત્માઓ બન્યા છે આવા પ્રકારના આજના આ વિષમકાળમાં પણ, જયાં અનેક પ્રકારની ભૌતિક સુખ સમૃદ્ધિ અને સાનુકુળતાઓ છે તેવા કાળમાં પણ તેનાથી નિઃસ્પૃહ થઈને ઘરનો, ધનનો, પરિવારનો, અને મોહમાયાનો ત્યાગ કરીને આત્મતત્ત્વની ભાવનામાં વિચરી રહ્યા છે.
તથા ગામાનુગામ વિચરતાં સાનુકુળતા મળે કે પ્રતિકુળતા મળે પરંતુ કોઈપણ જાતની પૌદ્ગલિક સુખની ભાવનાના જેઓ અસંગી થઈને વિચરી રહ્યા છે આહાર-પાણી, ઉતરવાનો ઉપાશ્રય રહેવાનું સ્થાન અનુકુળ મળે કે પ્રતિકુળ મળે કોઈ પણ જાતનો હૈયામાં નાખુશીભાવ કે આસક્તિભાવ નહીં. આવા અનાસક્તભાવે આજે પણ જે મુનિમહાત્માઓ વિચરી રહ્યા છે પૃથ્વીતલને પાવન કરી રહ્યા છે પોતે તરતા છતા બીજાને તારી રહ્યા છે સદા સાવધાન અવસ્થામાં વિચરી રહ્યા છે. ખરેખર તેઓને ઘણા જ ઘણા ધન્યવાદ ઘટે છે.
- તથા જ્યારે દેખો ત્યારે પરમાર્થતત્વનો જ અભ્યાસ કરનારા, તેના જ રંગે રંગાયેલા, આત્મતત્ત્વની જ જ્ઞાનદશામાં લયલીન થયેલા, પરપદાર્થોથી અત્યન્ત નિરીહભાવ વાળા સંઘયણબળ નથી છતાં ઉત્તમ માર્ગે ચાલનારા આ કાળના આ મુનિ મહાત્માઓને ધન્ય છે. ધન્ય છે. લાખો લાખો વાર અમારા વંદન - નમન હોજો. વારંવાર આવા મુનિમહાત્માઓના જીવનનું દશ્ય દૃષ્ટિગોચર રહેજો. I૪all
स्याद्वाद आत्मसत्ता रूचि समकित तेह । आत्मधर्मनो भासन निर्मळ ज्ञानी जेह ॥ आतम रमणी चरणी दयानी आतमलीन । आतमधर्म रम्यो तेणे, भव्य सदा सुख पीन ॥४४॥