________________
અધ્યાત્મ ગીતા
ગાથા-૩૭
૬૫
મોક્ષે ગયા છે તેથી ત્યાં લોકાન્તવાળો ભાગ આવા પ્રકારના આ અનંતાજીવો વડે ભરચક ભરાઈ ગયો હોય અને ખાલી જગ્યા ન હોય તો આ આત્મા શું કરે ? ક્યાં રહે ?
સર્વે પણ આત્મા અરૂપી દ્રવ્ય છે. અનંતા જીવો ક્ષેત્રમાં આ જીવ પણ પોતાની અવગાહનાના ૐ ભાગમાં અશરીરી હોવાથી રહે છે. અન્ય કોઈ જીવને બાધા-પીડા થતી નથી. જેમ કોઈ એક રૂમમાં ઉપર છતપર હજારો દીવા લગાવીએ અને પછી સ્વીચ ચાલુ કરીએ તો તે રૂમના સર્વક્ષેત્રમાં હજારો દીપકોનો પ્રકાશ સમાઈ શકે છે જોકે આ પ્રકાશ તો રૂપી પદાર્થ છે તો પણ રહી શકે છે તો આ સિદ્ધપરમાત્મા તો અરૂપી દ્રવ્ય છે. કેમ ન રહી શકે ? અર્થાત્ સુખે સુખે રહે છે, પરંતુ ઉપર જગ્યા ભરાઈ ગઈ હોય અને જગ્યા ન હોય તો નીચે નીચે રહે છે. આમ ક્યારેય પણ ન સમજવું. મનમાંને મનમાં આવા બુદ્ધિના ઘોડા ન દોડાવવા.
ઉત્તર ઃ- આ
હોવા છતાં તે
*
ઉપર જતાં માત્ર એક સમયનો જ કાળ લાગે છે. અને તે પણ સમશ્રેણીથી જ જાય છે. એવા ઝડપથી ઉપર જાય છે કે જાણે વચ્ચે આવતા ક્ષેત્રને સ્પર્શતા જ ન હોય તેમ અફુસમાણગતિથી જ ઉપર જાય છે. હવે આ આત્મા કર્મરહિત અને કષાય તથા યોગદશા રહિત હોવાથી અતિશય નિર્મળ અને સ્વચ્છદ્રવ્ય હોય છે. મહાન એવો ચૈતન્યભાવનો પિંડ જ હોય છે. ક્યાંય અંશમાત્ર પણ અચેતનતા કે આવરણવાળાપણું હોતું નથી.
તથા વળી સંસારમાં હતા ત્યારે શરીરની અંદર વર્તનારા હતા તેથી શરીર પ્રમાણે ઉંચાઈ – પહોળાઈ અને જાડાઈ હતી. આ ત્રણેમાં આત્મપ્રદેશોનો ઘનીભૂત આકાર કરવાથી વચ્ચે વચ્ચેનાં પોલાણો પુરાઈ જવાથી આ ત્રણેમાં એક તૃતીયાંશ ભાગ ન્યૂન થઈ જાય છે
