________________
ગાથા-૨૫
૪૧
અધ્યાત્મ ગીતા અનંતશક્તિ આ જીવમાં સમ્યકત્વ આવવાથી ભાવાત્મક બને છે અર્થાત્ પ્રગટ થાય છે.
- આ આત્મા સમ્યક્ત પ્રાપ્ત કરે ત્યારે કર્મને તોડવામાં જીવ બળવાન બને છે. પણ કર્મ બળવાન બનતું નથી. આવું ચિંતન અને આવું મનન મતિમાન એટલે બુદ્ધિશાળી એવો આ જીવ કરે છે. નિર્માલ્યપણું ચાલ્યું જાય છે અને બળવાનપણું પ્રગટ થાય છે. આ આત્મા કર્મનો નાશ કરવામાં બળવાન બની જાય છે.
એક જ ઝપાટામાં કર્મોની સ્થિતિ તોડે છે. અને કદાપિ પ્રાપ્ત ન થયું હોય તેવું અપૂર્વકરણ કરીને આ જીવ સમ્યક્ત પ્રાપ્ત કરે છે. જેનાથી આગળ વધવાનો માર્ગ ચોખ્ખો થાય છે-ખુલ્લો થાય છે. આવી આત્મશક્તિ વિકસાવે છે. | ૨૪ ||
સ્વપૂUT fધતન વુદ્ધિ થાજો ! आत्मसत्ता भणीजे निहाळे ॥ शुद्ध स्याद्वाद पद जे संभाळे । પરધરે તે મતિ કેમ વીછે ? રક
ગાથાર્થ - પોતાના આત્મામાં પ્રગટ થયેલી તમામ શક્તિને પોતાના જ ગુણોના ચિંતન – મનનમાં જોડે છે જેનાથી આ આત્માને “પોતાનામાં જ અનંતગુણોની સત્તા છે.” આમ સ્પષ્ટ દેખાય છે. (મારે ગુણો ક્યાંથી લાવવાના નથી. મારામાં જ છે. ફક્ત મારે તેને પ્રગટ કરવાના છે. આવું આ જીવ ત્યાં સમજતો થાય છે.) શુદ્ધ એવું સ્યાદ્વાદવાળું પોતાનું પદ જે આત્મા સંભાળે છે યાદ કરે છે તે આત્મા હવે પરઘરે (પર પદાર્થને પોતાનો માનવાની) બુદ્ધિ કેમ કરે? અર્થાત્ ન જ કરે (વિભાવદશા છોડી દે છે). | ૨૫ //
વિવેચનઃ-સમ્યક્ત પ્રાપ્ત થાય છે ત્યારથી આ આત્માની દશા બદલાઈ જાય છે. આત્માનું પોતાનું શું? અને પરાયું શું? તે વાત
