________________
૧૮
પ.પૂજ્ય દેવચંદ્રજી મહારાજ વિરચિત
વધારે રાગભાવપૂર્વક ધારણ કરે છે. શરીર ઉપર તેની શોભા કરીને રાઓ માચ્ચો થયો છતો અતિશય રાગાધ બને છે. અતિશય હરખાય છે અને માનાદિમાં વર્તે છે.
જે પુદ્ગલદ્રવ્ય આત્મદ્રવ્યથી અત્યન્ત ભિન્નદ્રવ્ય છે માત્ર સાંયોગિકભાવે જ જોડાણ છે. તેમાં મોટાન્ય બનીને પરકર્તાપણે પરિણમે છે. - પરપદાર્થોનો હું કર્તા છે. મેં આ ઘર બનાવ્યું, મેં આ દાગીના બનાવ્યા છે, આ ઘર મારું છે. આ દાગીના મારા છે. આમ મમતાથી અંજાય છે અને પરદ્રવ્યના કર્તુત્વભાવને ધારણ કરે છે.
તેવા પ્રકારના મોહના કારણે આ જીવ કર્મોના બંધ બાંધે છે. કર્મોની જાળ બાંધે છે. ચીકણાં અને દીર્ઘસ્થિતિવાળાં કર્મો તથા ક્યારેક નિકાચિત કર્મો પણ બાંધે છે જેનો ભોગ વિના છુટકારો થતો નથી. અને આવા પ્રકારની મોહબ્ધ દશાના કારણે આ જીવ અનંત સંસારમાં રઝળે છે. (૧૨)
बंधकवीर्य वीर्यकरणे उदेरे, विपाकी प्रकृति भोगवे दल विखेरे । कर्म उदयागता स्वगुण रोके, गुण विना जीव भवोभव ढोके ॥ १३ ॥
ગાથાર્થ - કર્મો બંધાવે તેવા વીર્યવડે આ જીવે ઘણાં કર્મો બાંધ્યા છે અને બાંધે છે. તથા મન વચન કાયા દ્વારા વપરાતા વીર્ય વડે (કરણ વિર્ય વડે) કર્મોની ઉદીરણા પણ કરી છે અને કરે છે. આ રીતે ઉદયમાં આવેલી કર્મપ્રકૃતિઓએ આત્માના ગુણોનું આચ્છાદન કર્યું છે. અને ગુણો ઢંકાયેલા હોવાથી પ્રગટ ગુણો વિના આ જીવ ભવોભવમાં ઘણું જ ભટક્યો છે. તથા રખડ્યો છે અને રખડે છે. ll૧૩
વિવેચન :- આ આત્મામાં વિર્ય પોતાનો ગુણ હોવાથી અનંતુ અનંતુ વીર્ય રહેલું છે. જ્ઞાનની જેમ વીર્ય પણ આત્માનો પરમગુણ
