________________
युक्ति
प्रकाशः
शुं संबंधवाला अर्थने के असंबद्धवाला अर्थने प्राप्त करेछे ? असंबंध वालाने तो नही. ( केमके तेथी तो ) गायआदिकने पण घोडा आदिकनी प्रतीतिनो प्रसंगधाय. संबद्धने जो ( कहीश ) तो तेनु लिंगज तेथी उत्पन्न थयेलं ज्ञान अनुमान जछे, एम कहेवुं. अनेते तो अयुक्त छे. (केमके) प्रत्यक्षने पण एवी रीते अनुमान पणानो प्रसंग थाय; (अने) ते पण खरेखर पोताना विषयमा संबद्ध थयुं थकुं तेने जणावनाएं थायः नहीतर सर्व प्रमातानो | सर्व पदार्थोंना प्रत्यक्षपणानो प्रसंग आवे. वली विषयना संबंध पणानो तफावत न होते छते पण प्रत्यक्ष अने अनुमान प्रमाणने सामग्रीना भेदधी अन्यप्रमाणपणुं (जोहोय ) तो शब्दने पण एवीरीते अन्यप्रमापणुं शामादे न थाय ? केमके शाब्दप्रमाण शब्दनी सामग्रीथी उत्पन्न थाय छे, प्रमेयकमलमार्तंडमां तेमाटे कछेके, | परोक्ष पदार्थमां पण शब्दथी जे ज्ञान उत्पन्न धायछे तेने प्रमाणांतर्वादीनु शाब्द प्रमाण एम माने छे. ॥ १ ॥ माटे प्रत्यक्ष अने अनुमाननी पेठे शब्दनुं पण प्रमाणांतर पणुं स्वीकारयुंज. हवे ते शब्दसामग्रीनुं बहुसम्मत | पणुं देखाडेछे. केवी सामग्रीछे ? तोके सुप्रतीता ( एटले ) अत्यंतरीते प्रसिद्धछे, एवो अर्थ छे. ॥ ५॥
न संनिकर्षोऽपि भवेत्प्रमाणं । प्रमाकृतौ तद्व्यभिचारदर्शनात् ॥ अप्राप्यकार्यं बकसंनिकर्षो । घटादिनाऽर्थेन कथं भवेत् पुनः ॥ ६ ॥
मू. भा. - ( हे योग ) संनिकर्ष पण प्रमाणरूप न थाय; (केमके) प्रमाने उत्पन्न करवामां तेनो व्यभिचार देखायछे. ( माटे) अप्राप्यकारी जे चक्षु, तेनो संनिकर्ष वली घडा आदिक पदार्थवडेकरीने केम थाय ? ॥ ६ ॥
RETR
१२
