________________
૧૩૪
તે વસ્તુને અર્થે અત્યંત કલેશ થતો નથી. સંસારને વિષે ભ્રાન્તિપણે જાણેલું સુખ તે પરમાર્થ જ્ઞાને ભ્રાન્તિ જ ભાસે છે, અને જેને ભ્રાન્તિ ભાસી છે તેને પછી તેનું માહાસ્ય શું લાગે ? એવી માહાસ્યદષ્ટિ પરમાર્થજ્ઞાની પુરુષના નિશ્ચયવાળા જીવને હાય છે તેનું કારણ પણ એ જ છે. કઈ જ્ઞાનનાં આવરણનાં કારણે જીવને વ્યવચ્છેદક જ્ઞાન થાય નહીં, તથાપિ સામાન્ય એવું જ્ઞાન જ્ઞાની પુરુષની શ્રદ્ધારૂપે થાય છે. વડનાં બીજની પેઠે પરમાર્થ વડનું બીજ એ જ છે.
તીવ્ર પરિણામે, ભવભયરહિતપણે જ્ઞાની પુરુષ કે સમ્યગ્દષ્ટિ જીવને કોધ, માન, માયા કે લેભ હેય નહીં. જે સંસારઅર્થે અનુબંધ કરે છે, તે કરતાં પરમાર્થને નામે બ્રાન્તિગત પરિણામે, અસ૬ ગુરુ, દેવ, ધર્મને ભજે છે તે જીવને ઘણું કરી અનંતાનુંબંધી ક્રોધ, માન, માયા, લોભ થાય છે, કારણ કે
