________________
-
५६ !
बात रसालूरी
ढाल पंजाबी दूहा - सालवाहण नृपरावका , श्रीपूरनगरक राय बे।
पूत्र नही जीस कारण, सेब्या सिद्धका पांव वै ॥ ११ चाल्यौ प्रांबां पागलै, धीमा पगला धरायबे । ।
५. वारता-Aईण वीधसू राजा डुगरसू'उतर नै अांबा है? आयो नै छडीरी दै नै अांबो ले नै प्रापरी फोजमै आयौ । सारा ही उमरांव 'षमा षमा' करने हकीगत पूछी। राजा हकीगत सारी कही । उमरांवां सूण नै घणा राजी हूवा । इतरे रात्र गई, परभात हुवौ । तरै उमरावां अरज कीवी-श्रीमाहाराज ! अबे सोकार मनै करावो, नेगरमे हालो; श्रीगोरषनाथजीरो प्रमाण सिध करोA I ___Bतरे राजा वात मांनी नै कुच कर नै नगरमै आया । संभा जोडि नै सवा पोहर दिन चढीया राजा राजैलोकमै गयौ । तठा पछै रांणीने बुलाय नै प्रांबो दीधो न कह्यौ-हे राणी ! राते श्रीगोरषनाथजी संतुष्ट हुवा । ते फल दीधो । प्रो थे फल षावौ, ज्यू थार पूत्र हौवै । तरै रांणी श्रीगोरषनाथजीनै दिसांग सोलांम करै नै फल आरोगीयो न तुरत प्रास्या रही। वडो हरष उपनोB | थारी पटरांणी गुणसुंदरीने षवाडजे; ज्यु एक पुत्र होसी । माहरो रसालरे नामे तीण पुत्ररो नाम कुं रसालु वोजे।
ग. घ. प्रतरायकमै (घ. तदी) गोरषनाथजी कहै छै (घ. कह्यौ पा)-मांहरा हाथरी छडी ले जा, प्रांबारै देजे (घ. दीजे) कैरी एक पाडजे (घ. एक कैरी पडे जदी) रसरै नाम रसालू कुअर नाम देजे (घ. माहानांमै रीसालुरै नामें बेटारौ नाम दोज)। .
१. ख. दुहो पंजाबी । ग. गोरषनाथजी वायक । घ. में नहीं है। २. ग सालीवाहन । ३. ग. नरपरावका । घ. नृपरायरा। ४. ख. श्रीपुरनगरका । घ. श्रीनगरका । ५. ख. ग. घ. राव । ६. ख. तस । ग घ, जस। ७. ख. सीध का। ग. सोधारा । घ. सिद्धांका ८. यह अर्द्धाली ख. ग घ. में नहीं है। ____A-A. ख. हीवे राजा नमस्कार कर नीचो उतरयो । प्राय सीरदारनु मील्यो । प्रभात हुओ। ग. घ. तदी राजा प्रांबो ले नै नीचो उतरयो। ___B-B. ख. घोडे असवार होय वागमे पधारया । उठासु प्रांबो ले नै नगर माहे आया । राजलोकमे जाय पटरांणीसु मील्या। राजा समस्त गुणसुंदरीनु कह्यो-प्रापणे भाग्य जाग्यो । श्रीगोरषनाथजी तुठा, एक प्रांबो दीधो छ सो थे षावो। प्रपणे पुत्र होसी । तद रांणी सात सलाम करी फल प्रारोगीया। तीण दीनथी गर्भ रह्यो।
ग. नगरमै पाव्या । राजलोकांमै पधारया। तदी पटरांणीने कटो-अपणो भाग्य जाग्यौ । गोरषनाथजी तुष्टमांन हूवा, सो फल दीधो छ, पुत्र होसी, प्रो फल थे आरोगो। प्रतरायकमै पटरांणी सात सलाम करी नै फल खाधो।
घ. सैहरमै आया। राजलोकांमै आया। तदी पटरांणीनै कह्यो-प्रांपणो भाग्य जाग्यौ । औ फल दोधो छ । श्रीगोरषनाथजी तुसटमांन हुवा छ, पुत्र होसी। तदी पटरांणी सात सलाम करे नै फल षाधो।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
