________________
संपादकीय
लग्न करताच मिळाली, फ्री ऑफ कॉस्ट स्वयंपाकीण, झाडूवाली, लादीपुसणारी आणि धोबीण फुकटची!
चोवीस तास नर्सरी, आणि पतीला सिन्सियर,
स्विकारले सासर, सोडले आई-वडील, भावंड माहेर! मांगे ना कधी पगार-बोनस-कमिशन किंवा बक्षीस! मागितली साडी जर कधी, तर का येते पतीला चीड?
अर्धा हिस्सा मुलांमध्येही, पण डिलिवरी करत कोण?
त्यावर मागे नाव पतीचे, मग का हो देता ताने? पहा केवळ दोनच चूका स्त्रियांच्या, चरित्र्य किंवा घराचे नुकसान, कढी खारट किंवा फोडली काच, छोट्या चूकांना द्या क्षमादान !
पत्नी चालेल उलट तेव्हा, पहा तिचे गुण, मोजा बलिदान,
घर-पत्नीला सांभाळणे, त्यातच मर्दा तुझे मोठेपण! कुठपर्यंत समजाल पतीला, भोळा-बिन अक्कलेचा? निरखून पारखून आणलेस तू, आपल्याच पसंतीचा!
पसंत केले, मागितला पती स्वतःहून वयाने मोठा,
उठक-बैठक करणारा, जर आणला असता छोटा! रूप, शिक्षण, उंचीत, मागितले सुपिरियर, वेडपट, बावळट नको पण हवा आहे सुपर!
लग्ना नंतर, 'तु असा, तू तसा' का असे करता?
समजाल सुपिरियर शेवटपर्यंत, तर होईल संसार सुंदर! घरात पती शूर, खुंटीला बांधलेल्या गायीला मारे, शेवटी बेफाम होते गाय तेव्हा धरते वाघिणीचे रुप धरते!
पन्नाशीपर्यंत टोकत राहतात पूर्ण दिवस-रात्र,
मग मुले करतात वसुली, होतात आईच्या पक्षात ! 'अपक्ष' होऊन राहतोस मुर्खा, घरातल्यांचे खातो मार, आत्ता तरी सरळ हो, मिळव मुक्तीचा मार्ग!
