________________
લૉર્ડ વેરિસૉટનો દેહાંત
૨૮૯ રહ્યું હોય તેવો દેખાવ થઈ ગયો: ખુરશીઓ ઊંધી વળવા લાગી, શીશીઓ હાથમાંથી પડવા લાગી, તથા નાચ-ગાન અને મજાક-મશ્કરી પછી શીશીઓ અને પ્યાલીઓની ફેંકાફેંક શરૂ થયાં.
અચાનક બે જણ બાથંબથા આવી ગયા. બધા ગરાડીઓ તેમને છૂટા પાડવા દોડ્યા, અને પરાણે છૂટા પાડી દૂર ખેંચી ગયા.
મલબેરી બૂમ પાડવા માંડ્યો, “મને છોડી દો; તેણે મને લાફો માર્યો! બસ, મારો કોઈ મિત્ર અહીં હાજર છે કે નહિ! મારે એનો હિસાબ પતવવો છે, અબઘડી !”
બીજી બાજુ વેરિસૉટને ખેંચી જનારા તેને પૂછતા હતા, “શું” થયું? મારામારી થઈ?”
હા, મેં તેને એક લાફો માર્યો છે અને શાથી માર્યો છે, તે એ બરાબર જાણે છે. પરંતુ કેપ્ટન ઍડમ્સ અહીં હતા ને? તે ક્યાં
છે?”
કેપ્ટન ઍડમ્સ આવતાં લૉર્ડ વેરિસૉફટે તેને એક બાજુ લઈ જઈ કંઈક વાત કરી. '
તરત જ પાછળ પાછળ મલબેરી અને તેનો મિત્ર પણ આવ્યા.
બંને જણના મિત્રોએ હવે ભેગા મળી, તંદ્વયુદ્ધ માટે કયાં જવું, તે નક્કી કરી લીધું.
જો ત્યાં કોઈ સમજુ માણસો હોત, તો તેમણે વચ્ચે પડી આ બધું ધાંધલ સહેજે શમાવી દીધું હોત, અને પછી બીજે દિવસે તો કોઈને આમાંનું કશું યાદ પણ રહ્યું ન હોત. પણ ત્યાં બધા એવા શરાબીઓ ભેગા થયા હતા કે, તેઓએ ઊલટું બને જણને તેમના નિર્ણયમાં ઉશ્કેરવાનું જ કામ કર્યું.
દ્રને માટે સ્થળકાળ નક્કી થતાં, તરત જ, ચારે જણ નક્કી કરેલ સ્થળે જવા જુદી જુદી બે ઘોડાગાડીમાં બેસીને નીકળ્યા. સૂર્યોદય થવા આવ્યો હતો. તે
નિ.-૧૯