Navbharat Sarth Gujarati Shabdakosh

Author(s): Mafatlal A Bhavsar
Publisher: Navbharat Sahitya Mandir

Page 794

શૂન્યશિખરી ooo
[ચેનું શૂન્યશિખર ન. (સં.) નિર્વિકલ્પ દશા; સમાધિદશા (શરીરના કોઈ ભાગને) ગરમ લૂગડા કે પાણી વગેરે શૂન્યસમીકરણ ન. (સં.) વિકલ-સમીકરણ; ડિફરેન્શિયલ દ્વારા ગરમી આપવી (૩) બાળવું; દુઃખી કરવું ઇક્વેશન' (ગ.).
શકહેન્ડ ન. (ઇં.) સત્કાર નિમિત્તે હાથ મિલાવી મળવાનો શૂર વિ. (સં.) બહાદુર; પરાક્રમી (૨) પં. શૂરવીર વિધિ; હસ્તધૂનને
[કાર જૂર ન. શૌર્ય; જુસ્સો
શેક્સપિયર છું. (.) મધ્યકાળનો જાણીતો અંગ્રેજ નાટકશ્રણ ન. સૂરણ-એક કંદ
શેખ પું. (અ.) આરબોની ટોળીનો ઉપરી (૨) મુસલશૂરતા સ્ત્રી. (-) ન. શર્ય, શૂરવીરતાબહાદુરી માનોની એક જાતનો આદમી તિરંગી આદમી શ્રમણિ પં. શ્રોમાં ઉત્તમ; ઉત્તમ શૂરવીર
શેખચલ્લી છું. હવાઈ કિલ્લા બાંધનાર (૨) આળસુ અને શૂરવીર વિ. શૂરવાળું, બહાદુર [બાદુરી શેખર . (સં.) મુગટ; કિરીટ (૨) માથા પર પહેરવાની શૂરાતન ન. શૂરાપણ(મું) . શૂરાવટ સ્ત્રી. શૌર્ય; માળા (૩) શિખર (૪) (નામને અંતે) -માં શ્રેષ્ઠ શૂરું વિ. શૂરવાળું; શૂરવીર; બહાદુર (૨) પરાક્રમી (મુનિશેખર) શુપૂરું વિ. પૂરેપૂરું ઘેરું; મહાશુરુ (૨) બળવાન શખસ(-ચ)લ્લી . હવાઈ કિલ્લા બાંધનાર શૂર્પ ન. (સં.) સૂપડું
શેખી (-ખાઈ) સ્ત્રી. (ફા.) શેખાઈ; બડાઈ; પતરાજી શૂર્પણખા સ્ત્રી. (સં.) રાવણની બહેન
શેખીખોર વિ. બડાઈ હાંકનાર; બડાઈખોર શૂલ ન. (સં.) ભાલા જેવું એક પ્રાચીન અસ્ત્ર (૨) શૂળી શેઠવું. (સં. શ્રેષ્ઠી, પ્રા. શેટ્ટિ, સેટ્ટિ) મોટોઆબરૂદાર વેપારી;
(૩) ત્રિશૂલ (૪) કાંટો (૫) શૂળ ભોંકાય જેવું દરદ શાહુકાર (૨) વાણિયો (૩) ધણી; માલિક (નોકરનો) શૂલધારિણી સ્ત્રી. (સં.) દુર્ગાદેવી
(૪) વેપારી વગેરેને સંબોધતાં વપરાતો શબ્દ શૂલ(oધારી, ૦પાણિ) પું. (સં.) મહાદેવ; શંકર શેઠાઈ સત્રી. શેઠપણું (૨) શેઠનો મોભો શૂલપાણ, (-ણિ) ૫. (સં.) શંકર; મહાદેવ
શેઠાણી સ્ત્રી. શેઠ કે શેઠની સ્ત્રી શૂલપાણી(–ણે)શ્વર પુ. (સં.) શંકર; મહાદેવ શેઠિયો પં. શાહુકાર (૨) માથે ગોરો બળદ શૂળ ન. જુઓ “શૂલ
શેડ સ્ત્રી. (સં. શ્રેઢી, પ્રા. સેઢિ, સેઢી) ધારા; ધાર (૨) શુળી સ્ત્રી,(સં. શલિકા) જમીનમાં રોપેલો અણીવાળો મોટો એના જેવો અણીદાર ભાગ; શગ (૩) કિરણોની સેર
જાડો સળિયો, જેના પર પરોવી મોતની શિક્ષા કરવામાં શેડયું. (.) પતરાં કે ઘાસનું ઢાંકેલું ચારેબાજુ ખુલ્લું કે આવે છે તે કે તેની શિક્ષા
ઓછુંવત્તે ખુલ્લી બાજુવાળું છાપરું (૨) ઓછાયો; શુગાલ ન. (સં.) શિયાળ
સિંક્લન છવ્યા (૩) ચિત્રનો ઘેરો ભાગ (૪) કોઢ, ઢોરઢાંખર શૃંખલા સ્ત્રી. (સં.) સાંકળ (૨) બેડી (૩) કડીબંધક્રમ કે રાખવા માટેની જગા શૃંખલાબદ્ધ વિ. શૃંખલાથી બંધાયેલું (૨) ક્રમબદ્ધ શિડક વિ. તરતનું જ દોહેલું (દૂધ) (૩) તાજું ગરમ શંખલિત વિ. સંકળાયેલું (૨) ક્રમબદ્ધ (૩) જોડાયેલું શેડાં ન.બ.વ. નાકમાંથી નીકળતું ઘટ્ટ લીંટ શૃંગ ન. (સં.) શિખર; ટોચ (૨) શિંગડું (૩) અણી શેઢો . છેડો; ખેતરની ચોમેર ખેડ્યા વિનાની છોડાતી શૃંગાર પં. (સં.) વિલાસ; રતિ (૨) તે માટેની સ્ત્રીપુરુષની પટ્ટીજ્યાં ચાર ઊગે છે.
એકબીજા પ્રત્યેની સ્પૃહા (૩) શૃંગારરસ (૪) શણગાર શેણે સર્વ. શાથી; શા વડે; શા કારણે (૫) વિ. સદર
શેતરંજ પું. (અ. શતરંજ) ૬૪ ખાનાંવાળી સામસામા બે શૃંગારક ન. (સં.) સિંદૂર, કુમકુમ
પક્ષોની ૧૫-૧૫ મહોરાંવાળી બૌદ્ધિક રમત; ચતુરંગ શૃંગારરસ પું. (સં.) કાવ્યસાહિત્યનો નવરસમાંનો એક શેતરંજી પુ. (ફા. શતરંજી) એક જાતનું રંગીન ભાતીગળ શંગારવું સાકિ, શણગારવું, સજાવવું અસરવાળું પાથરણું
કિરનાર એક ફિરસ્તો શૃંગારિત વિ. (સં.) શણગારેલું; વિભૂષિત (૨) શૃંગારની શેતાન પં. શયતાન; બદમાસ (૨) ઈશ્વર સામે બળવો શૃંગારી વિ. (સં.) શૃંગાર સંબંધી (૨) ઈક્કી [(પર્વત) શેતાનિયત સ્ત્રી. શેતાનપણું; બદમાસી શૃંગી વિ. (સં. ઇંગિનું) શિગડાંવાળું (૨) શિખરયુક્ત શેતાની વિ. તોફાની (૨) સ્ત્રી. શેતાનિયત શૃંગી સ્ત્રી. (સં.) રણશિંગું
શેતૂર ન. (ફા. શહડૂત) એક ઝાડ (જેનાં પાંદડાં પર શે સર્વ. શુંનું વિભક્તિરૂપ બનતાં આદેશ; શા માટે; ક્યાં રેશમના કીડા ઊછરે છે.) (૨) તેનું ફળ શે ક્રિ.વિ. ક્યાં
શેત્રુજી સ્ત્રી, શેત્રુંજી ડુંગરમાંથી નીકળતી એક નદી શેઇમ સ્ત્રી. (ઈ.) લક્કા; લાજ; શરમ
શેત્રુંજો પુ. સૌરાષ્ટ્ર-ગોહિલવાડમાં પાલીતાણા પાસેનો એ શેક પું. શેકવું તે (૨) ગરમાવો લેવો તે
નામનો પહાડ (૨) જૈનોનું એક તીર્થસ્થાન કિમ શેકવું સક્રિ. દેવતા ઉપર નાખી ચડાવવું કે ખરું કરવું (૨) શેનું સર્વ. વિ. શાનું; શી બાબતનું (૨) ક્રિ વિ. શા માટે;